ΕΞΥΠΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙ ΕΥΦΥΩΝ ΠΟΛΕΩΝ – ΕΞΥΠΝΗ ΕΝΑΝΤΙ ΕΥΦΥΟΥΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ (SMART vs INTELLIGENT GOVERNANCE)

Οι έννοιες "Smart City" (Έξυπνη Πόλη) και "Intelligent City" (Ευφυής Πόλη) έχουν διαφορετική φιλοσοφία, στόχους και επίπεδο χρήσης της τεχνολογίας, ειδικά της Τεχνητής Νοημοσύνης (AI).

SMART CITY (ΕΞΥΠΝΗ ΠΟΛΗ)

Μια έξυπνη πόλη επικεντρώνεται στη χρήση τεχνολογιών όπως το Internet of Things (IoT) για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, την αύξηση της αποδοτικότητας και τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος.

Υποδομές όπως αισθητήρες και πληροφοριακά συστήματα χρησιμοποιούνται για τη συλλογή δεδομένων, την ανάλυση και τη λήψη αποφάσεων, ενώ αυτοματισμοί όπως έξυπνοι σηματοδότες και δίκτυα ενέργειας είναι βασικά στοιχεία.

Σε αυτό το πλαίσιο, η AI ενισχύει την ανάλυση δεδομένων, την αυτοματοποίηση διαδικασιών και τη διαδραστικότητα μεταξύ πληροφοριακών συστημάτων και με τους πολίτες.

ΕΥΦΥΗΣ ΠΟΛΗ ( INTELLIGENT CITY)

Αντίθετα, μια "intelligent City" (Ευφυής Πόλη) επικεντρώνεται στην ανθρώπινη και συλλογική νοημοσύνη, με την πλήρη λειτουργική ενσωμάτωση ολοκληρωμένων πληροφοριακών συστημάτων, με στόχο τη δημιουργία γνώσης και την προσαρμογή στις ανάγκες της πόλης.

Εδώ η AI δεν περιορίζεται στη απλή στοχαστική διαδικασία βελτιστοποίησης (έχω αναφερθεί εκτεταμένα στην έννοια της στοχαστικότητας με την αξιοποίηση μετρήσιμων στατιστικών στοιχείων, σε αναλογικές/γραμμικές κυρίως σχέσεις), αλλά προάγει την γνωσιακή λειτουργία, την συνεργασία ανθρώπων και μηχανών, τη δυναμική λήψη αποφάσεων, τις εξατομικευμένες υπηρεσίες και τη συνεχή μάθηση από δεδομένα.

ΕΞΥΠΝΗ ΕΝΑΝΤΙ ΕΥΦΥΟΥΣ ΠΟΛΕΩΣ

Στις Smart Cities, η AI εφαρμόζεται κυρίως στην αποτελεσματικότητα μετρούμενη από την στατιστική αξιοποίηση των αριθμών, ενώ στις Intelligent Cities η AI λειτουργεί ως καταλύτης για την ανακάλυψη νέων δυνατοτήτων και την προώθηση της καινοτομίας.

Η λήψη αποφάσεων στις Smart Cities βασίζεται σε αυτοματοποιημένα εργαλεία, ενώ στις Intelligent Cities σε δυναμικά και προσαρμοζόμενα συστήματα που ενσωματώνουν και την ανθρώπινη στάθμιση και κρίση. Επιπλέον, η αλληλεπίδραση με τους πολίτες στις Smart Cities είναι κυρίως παθητική, ενώ στις Intelligent Cities γίνεται ενεργή, ενισχύοντας την συμμετοχή στη διαμόρφωση πολιτικών.

Οι Smart Cities επιδιώκουν την αποδοτικότητα, ενώ οι Intelligent Cities εστιάζουν στη δημιουργικότητα την ολοκληρωμένη εφαρμογή της τεχνολογίας και την καινοτομία.

Η AI είναι ο πυρήνας που επιτρέπει τη μετάβαση από τις Smart Cities στις Intelligent Cities, ενισχύοντας τη δυναμική και συνεργατική εξέλιξη του αστικού περιβάλλοντος.

ΕΞΥΠΝΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙ ΕΥΦΥΟΥΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Η διάκριση μεταξύ Smart Governance και Intelligent Governance, με βάση τη συνεισφορά της AI, αφορά τη φιλοσοφία, τις μεθόδους λήψης αποφάσεων και τον ρόλο των πολιτών στη διακυβέρνηση.

ΕΞΥΠΝΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (SMART GOVERNANCE)

Το Smart Governance επικεντρώνεται στη χρήση ψηφιακών εργαλείων και συστημάτων για τη βελτίωση της αποδοτικότητας, της διαφάνειας και της πρόσβασης στις δημόσιες υπηρεσίες.

Οι τεχνολογίες AI στο πλαίσιο αυτό χρησιμοποιούνται κυρίως για την επεξεργασία μεγάλου όγκου δεδομένων, τη δημιουργία αναφορών, την αυτοματοποίηση διαδικασιών (π.χ., διαχείριση αιτήσεων ή κατανομής πόρων) και την παροχή διαδραστικών υπηρεσιών μέσω chatbots ή εφαρμογών.

Η έμφαση δίνεται στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της λογοδοσίας, με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση πολιτών και οργανισμών. Σε αυτή τη μορφή διακυβέρνησης, η AI λειτουργεί ως εργαλείο υποστήριξης, περιοριζόμενη στη βελτιστοποίηση υπαρχόντων συστημάτων.

ΕΥΦΥΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (INTELLIGENT GOVERNANCE)

Αντίθετα, το Intelligent Governance είναι πλήρως γνωσιακή διαδικασία, εισάγει μια πιο εξελιγμένη και δυναμική προσέγγιση, όπου η διακυβέρνηση δεν περιορίζεται σε αυτοματοποιημένες διαδικασίες αλλά εστιάζει στη συλλογική γνώση, την καινοτομία και τη συμμετοχή των πολιτών στη λήψη αποφάσεων.

Η AI στο Intelligent Governance ενσωματώνεται σε επίπεδο δημιουργίας προβλέψεων, μοντελοποίησης σεναρίων και υποστήριξης προληπτικών πολιτικών.

Για παράδειγμα, προηγμένοι αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης μπορούν να εντοπίσουν κοινωνικά προβλήματα προτού αυτά γίνουν κρίσιμα, να αναλύσουν τις επιπτώσεις διαφορετικών πολιτικών και να προτείνουν βέλτιστες στρατηγικές.

Η διακυβέρνηση αποκτά δυναμικό χαρακτήρα, όπου οι άνθρωποι και τα συστήματα AI συνεργάζονται για την αντιμετώπιση σύνθετων προκλήσεων.

Εδώ, η συμμετοχή των πολιτών γίνεται πιο ενεργή, καθώς οι AI τεχνολογίες διευκολύνουν τη συνδιαμόρφωση πολιτικών μέσω ανοιχτών δεδομένων, πλατφορμών διαβούλευσης και εργαλείων που ενισχύουν τη συμμετοχική δημοκρατία.

ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ

Στις σημαντικές αυτές διαφορές αυτές βασίσθηκε και η προηγούμενη πρότασή της «Κοινωνίας Αξιών», για δημιουργία "Υπουργείου Εφαρμογής της ΑΙ στην Διακυβέρνηση" της χώρας και όχι απλό Υπουργείο Ψηφιακού Μετασχηματισμού (που υπάρχει σήμερα), και ήταν μεν αναγκαίο ως πρώτο βήμα αλλά τώρα χρειάζεται κάτι ευρύτερο, ολοκληρωμένο και πλέον ευφυές.

Γιατί το Smart Governance (έξυπνη Διακυβέρνηση) επικεντρώνεται απλά στη ψηφιακή βελτίωση των λειτουργιών και της αποτελεσματικότητας των υφιστάμενων δομών,

ενώ

το Intelligent Governance (Ευφυής Διακυβέρνηση) επιδιώκει τη δημιουργία νέων μορφών συνεργασίας και συλλογικής επίλυσης προβλημάτων, καθιστώντας την AI θεμελιώδη γνωσιακό παράγοντα της προσαρμοστικότητας και της προνοητικότητας στη διακυβέρνηση όλων των παραγωγικών τομέων, με τεράστιο διεθνές ανταγωνιστικό, οικονομικό, θεσμικό και κοινωνικό αποτύπωμα για τους πολίτες και εργαζόμενους της χώρας.