Μερικές μέρες πριν ξεκινήσουν τα σχολεία, τα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών αποφάσισαν να απεργήσουν για να εκφράσουν δυναμικά τα αιτήματα τους για θέματα που είναι ήδη γνωστά εδώ και μήνες.
Μία πρακτική που την έχουμε βιώσει επανειλημμένα, με αποτέλεσμα να χάνονται πολυάριθμες διδακτικές ώρες και οι μαθητές και οι οικογένειες τους να είναι τα θύματα αυτής της επαναλαμβανόμενης πρακτικής που καταχρηστικά γίνεται στο όνομα τους.
Και εύλογα διερωτάται κάποιος:
Γιατί άφησαν να περάσει το καλοκαίρι ανεκμετάλλευτο και δεν πρόβαλαν έγκαιρα τα αιτήματά τους (τα περισσότερα είναι γνωστά εδώ και μήνες), ώστε να μην φθάσουμε στο σημείο να αυξάνουν την αγωνία των μαθητών τους και των οικογενειών;
Γιατί δεν πίεσαν έγκαιρα για διαβουλεύσεις με την κυβέρνηση ώστε να μην φθάσουμε σήμερα στα παρά πέντε σε αδιέξοδα και σε εκβιασμούς;
Η κυβέρνηση αν πραγματικά είχε την επιθυμία να λύσει τα προβλήματα αυτά, θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί το χρόνο της ‘’ραστώνης’’ για την καλύτερη δυνατή διευθέτηση των αιτημάτων, να τηρήσει τις δεσμεύσεις της ώστε να ξεκινήσουν ομαλά τα σχολεία και να μην χαθεί πολύτιμος εκπαιδευτικός χρόνος.
Τελικά κυβέρνηση και εκπαιδευτικοί τι κατάφεραν με τον τρόπο που άφησαν τα πράγματα να εξελιχθούν;
Να δραματοποιήσουν εγωϊστικά το δικό τους πρόβλημα κάκιστης διαχείρισης και επικοινωνίας, δείχνοντας ότι ενδιαφέρονται μόνο για τις δικές τους προτεραιότητες βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τους μαθητές, τις οικογένειες τους και οπωσδήποτε την ίδια την παιδεία.
‘’Επειδή δεν σκεφτόμαστε τις μελλοντικές γενιές, δεν θα μας ξεχάσουν ποτέ.’’
Στέλιος Φενέκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου