Στο έργο της διαχείρισης/διοίκησης (management), έχουν αναγνωρισθεί τρεις χαρακτήρες managers, σε σχέση με τον τρόπο που διαχειρίζονται τις αρμοδιότητες τους, αντλώντας παραδείγματα από το πώς αντιμετωπίζουν τα προβλήματα τρία…συμπαθή και λιγότερο συμπαθή ζώα.
Ο γυρίνος, ο καρχαρίας και το δελφίνι.
Ο γυρίνος πηδάει γρήγορα πέρα δώθε, αλλά αν δει προβληματική κατάσταση κρύβεται δειλά.
Ο καρχαρίας αντίθετα ορμάει και δαγκώνει αδιακρίτως, με τελικό αποτέλεσμα να αφήνει πίσω του θύματα, χωρίς να υπάρχει κάποια ‘’οικονομία’’ ή ‘’φυσική-διατροφική’’ αξία στην επίθεση, καταστρέφοντας τα πάντα.
Υπάρχει όμως και το δελφίνι, που έξυπνα και με μεγάλη ατομική και κοινωνική αντίληψη κινείται προς κάθε κατεύθυνση, επιλέγει τον τρόπο που θα χειριστεί καταστάσεις, σχεδιάζει και ενεργεί, είτε μόνο του είτε ως κοινωνικό ον αν χρειασθεί.
Η περίπτωση του υπουργού υγείας είναι χαρακτηριστική περίπτωση ενστικτώδους, αντικοινωνικού και δηκτικού καρχαρία που με μια δαγκωνιά αφήνει θύματα πίσω του αν δεν βρούμε καμιά πινακίδα στο στομάχι του.
Η περίπτωση το νοσοκομείου της Σαντορίνης είναι χαρακτηριστική της συμπεριφοράς αυτής, και αναπαράγει στην ουσία την αναποτελεσματική πολιτική που ακολουθήθηκε για την ΕΡΤ.
Το νοσοκομείο χτίστηκε πριν δυο χρόνια, με το πρόσχημα του έργου ειδικής φύσης προκειμένου να ξεπεραστεί ο σκόπελος του δημόσιου ανοικτού μειοδοτικού διαγωνισμού και να προτιμηθεί η μέθοδος της πρόσκλησης σε συγκεκριμένες κατασκευαστικές εταιρίες. Και βέβαια έγινε πολύ μεγαλύτερο και πιο ‘’κοστοβόρο’’ από τις ανάγκες που υπήρχαν στο νησί, για να αυξηθούν ως φαίνεται, τα κέρδη των κατασκευαστών.
Παρ’ όλα αυτά είναι ένα σημαντικότατο έργο για το νησί.
Η συμπεριφορά του υπουργού είναι αχαρακτήριστη. Αντί να δει τις ανάγκες που υπάρχουν στο νησί (φάνηκαν κάποιες από αυτές όταν έμεινε από ρεύμα πρόσφατα) και να έλθει σε ουσιαστικό διάλογο με τους τοπικούς παράγοντες προκειμένου να βρεθεί μια βιώσιμη, συνεργατική και καλή λύση για την τοπική κοινωνία αλλά και για τον κρατικό προϋπολογισμό, ο κ. υπουργός αποκάλυψε το ‘’κάρχαρον’’ και πριόνισε όχι μόνο το ίδιο το νοσοκομείο και την τοπική κοινωνία, αλλά και την θεμελιώδη αναγνώριση που πρέπει να έχει η κυβερνητική εξουσία σε μία ενιαία χώρα, σε ένα ενοποιημένο γεωγραφικά, εθνικά, αλλά και διαχειριστικά χώρο. Πληρώστε το εσείς είπε, αλλιώς θα το δώσω στους ιδιώτες ή θα το πουλήσω μέσω ΤΑΙΠΕΔ.
Τι θα δώσει; Την δική του περιουσία θα δώσει στους ιδιώτες; Για ποιους αποφασίζει αυταρχικά; Για τον εαυτό του και τους υποτακτικούς του; Τι είναι οι κάτοικοι και οι αρχές της Σαντορίνης; Τους αντιμετωπίζει σαν ‘’ραγιάδες’’ υποτακτικούς που πληρώνουν φόρους και το κράτος των ‘’πασάδων’’ δεν αναλαμβάνει καμία υποχρέωση παροχής υπηρεσιών προς αυτούς, και τους εντέλλεται με τελεσίγραφα.
Αυτή η συμπεριφορά είναι καταστροφική για την κυβερνητική λειτουργία η οποία απαιτείται να είναι ενιαία, προς όφελος της γεωγραφικής, εθνικής και διαχειριστικής ενότητας του ελληνικού χώρου.
Δεν θέλουμε managers-καρχαρίες που τελικά αφήνουν συντρίμμια πίσω τους. Η σημερινή Ελλάδα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται ενότητα και σύμπνοια. Περισσότερο από ποτέ χρειάζεται ηγέτες που να μπορούν μεν να συγκρουσθούν με τα συμφέροντα όταν χρειάζεται, με την μικρότερη δυνατή ζημία και την διαφύλαξη των σπάνιων και πολύτιμων πλέον πόρων που υπάρχουν στη χώρα μας (όπως ένα νοσοκομείο και μάλιστα ολοκαίνουριο), αλλά και να επιτυγχάνουν τον μεγαλύτερο βαθμό συνεργασίας και συναίνεσης επίσης προς όφελος της κοινωνίας.
Η πολιτική της ‘’δραματοποιημένης καταστροφής’’ της κυβέρνησης (που προσπαθεί να εκθέσει την μία κοινωνική ομάδα έναντι της άλλης), καταλήγει με ανησυχητική συχνότητα στο:
‘’δεν έχω την ικανότητα να διαχειριστώ αποτελεσματικά κάτι, άρα το καταστρέφω’’, αποστερώντας τελικά τη χώρα από δυσαναπλήρωτες υποδομές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου