Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΗΤΑΝ Ο ΓΓ/ΟΗΕ – ΓΕΝΙΚΟΛΟΓΟΣ ΑΠΛΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΤΟΛΜΟΣ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ  - ΑΧΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΟΣΜΟΣ Ο ΥΠΕΞ

Διαβάζω διθυραμβικά σχόλια από τον φιλοκυβερνητικό τύπο για την ομιλία του πρωθυπουργού στον ΟΗΕ.

Όμως ο λόγος του δεν ήταν στο ύψος των περιστάσεων και των αναγκαιοτήτων, επί της τολμηρής και ρηξικέλευθης ατζέντας που με ηγετικό λόγο έθεσε ο ΓΓ/ΟΗΕ.

Ο ΓΓ/ΟΗΕ μίλησε για όλα τα παγκόσμια προβλήματα σήμερα, τις συγκρούσεις που απειλούν την παγκόσμια ειρήνη, την αδυναμία του ρόλου του ΟΗΕ στην διαχείριση συγκρούσεων και κρίσεων, στην αναγκαιότητα αναθεώρησης των ειρηνευτικών δράσεων του, την φτώχεια, την αδυναμία συνεργασίας και την προβληματική διακυβέρνηση, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα ανθρωπιστικά ζητήματα που υπάρχουν σε όλο το κόσμο, τις αδυναμίες του ΟΗΕ και των διεθνών οργανισμών να διαχειριστούν τα υπάρχοντα και τα αναδυόμενα προβλήματα και να υπάρξει δίκαιη αντιμετώπιση, την τεχνολογική διάσταση και τις  νέες προκλήσεις, τα πυρηνικά, τα νέα όπλα και απειλές, τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, τις ευθύνες όλων για το περιβάλλον κλπ.

Ο πρωθυπουργός μας κινήθηκε εκ του ασφαλούς, άτολμος και απλά διαπιστωτικός, επαναλαμβάνοντας γενικόλογα κάποια από όσα έθεσε ο ΓΓ/ΟΗΕ (τα ανώδυνα και ασφαλή κυρίως), και τα μόνα που έθεσε για την χώρα μας ήταν η θαλάσσια ασφάλεια και η προστασία  του πολιτισμού ως αναπόσπαστου στοιχείου της βιώσιμης ανάπτυξης (αυτά δηλαδή είναι τα κυριότερα που απασχολούν την χώρα μας και τα μόνα που χρήζουν ιδιαίτερης μνείας;).   

Και όλα αυτά στην σπουδαιότερη Σύνοδο του ΟΗΕ που έχει γίνει την τελευταία δεκαετία, με την χώρα μας μη μόνιμο μέλος του ΣΑ/ΟΗΕ, 

και με ένα ηγέτη ΓΓ/ΟΗΕ που έθεσε με τόλμη μία μοναδική ατζέντα υπό συνθήκες κρίσιμων παγκόσμιων απειλών και πολεμικών συγκρούσεων, αποφασισμένο να την προωθήσει όσο μπορεί, με τόλμη και αποφασιστικότητα (όπως μας έχει δείξει).

Ενώ σε προηγούμενη διάσκεψη είχα υπερθεματίσει το όσα είχε πει ο πρωθυπουργός και την σημαντικότητα της ομιλίας του, σε αυτήν δυστυχώς δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, των προκλήσεων που χρήζουν νέας αντίληψης στην Ευρώπη και στην περιφέρειά μας και των ευθυνών της χώρας μας ως μη μόνιμο μέλος του ΣΑ/ΟΗΕ.

Και γι’ αυτό μέμφομαι το Υπουργείο Εξωτερικών που ακολουθεί μία πολιτική άχροη και ανούσια όχι μόνο για τα εθνικά μας θέματα αλλά και για τις περιφερειακές και παγκόσμιες προκλήσεις (στην παρέμβασή του στο ΣΑ/ΟΗΕ μίλησε σαν καθηγητής Διεθνούς Δικαίου, με διαπιστωτική λογική και γενικεύσεις, καθόλου με δυναμισμό ως ΥπΕξ, χωρίς σαφείς θέσεις και προτάσεις επί των πραγματικών προβλημάτων. 

Το μόνο που έθεσε επί της ουσίας ήταν, τα σιτηρά της Ουκρανίας να περνάνε από τα λιμάνια της Βόρειας Ελλάδας).