ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ EUROVISION
Πολλές και διαφορετικές οι δράσεις των καλλιτεχνών και μη καθώς και του κοινού στην συνέντευξη τύπου αλλά και καθ όλη την διάρκεια του Φεστιβάλ.
Δεν θα ασχοληθώ ούτε με τις δράσεις της Σάττη ούτε με του Ολλανδού αφού είναι προσωπικές εκφράσεις του καθενός ανάλογα με την κουλτούρα του την διάνοιά του και τις ευαισθησίες του.
Ας δούμε όμως την ηθική και ουσιαστική βάση των δράσεων και αντιδράσεων.
Προσωπικά έχω ταχθεί δημόσια με άρθρα και συνεντεύξεις και σε συζήτηση με τον Ισραηλινό πρέσβη κατά της παραβίασης του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου από το Ισραήλ εναντίον των αμάχων στην Γάζα.
Και έχω επικροτήσει τις ενέργειες του ΔΠΔ αλλά και του ΔΔΔ για τις παραβιάσεις αυτές.
Όσον αφορά το φεστιβάλ, δεν μπορεί κάποιος από την μία να θεωρεί ως εκπρόσωπο του Ισραήλ μία τραγουδίστρια 20 χρονών σε μία συνέντευξη τύπου και να την λοιδορεί, ενώ ταυτόχρονα δεν αντιλαμβάνεται ότι εάν αποδεχθεί το προηγούμενο θα πρέπει να αποδεχθεί ότι κι αυτός εκπροσωπεί μία χώρα. Και ότι εκεί βρίσκεται επειδή του έδωσε την δυνατότητα και την ευκαιρία η χώρα του να συμμετάσχει και ότι ναι μεν δεν κάνει εξωτερική πολιτική αλλά δεν λειτουργεί χωρίς συμβατικούς περιορισμούς οι οποίοι ήταν-είναι γνωστοί κι επιβεβαιώθηκαν κατά την διάρκεια του φεστιβάλ.
Προσωπικά θεωρώ το φεστιβάλ ήσσονος σημασίας από καλλιτεχνικής πλευράς, αλλά δεν απαξιώνω τον πολυεθνικό-πολυπολιτισμικό και διασκεδαστικό χαρακτήρα του, τεράστιας επίσης ακροαματικότητας, ιδιαίτερα στους νέους.
Εάν κάποιος από τους συμμετέχοντες θα ήθελε να διαμαρτυρηθεί για τις παραβιάσεις του ανθρωπιστικού δικαίου από το Ισραήλ, θα μπορούσε είτε να απέχει από φεστιβάλ δηλώνοντας δημόσια κι έμπρακτα την ενσυναίσθητη υποστήριξή του στα θύματα της σύγκρουσης αυτής, είτε να πάρει το κόστος του κινδύνου αποκλεισμού του και των οιωνδήποτε συμβατικών συνεπειών, με μία ξεκάθαρη τοποθέτηση/δήλωση υποστήριξης κατά την διάρκεια του φεστιβάλ.
Γκριμάτσες, αφελή παιχνιδάκια και είπα ξείπα για να μην αποκλειστώ κλπ, ελάχιστα προσφέρουν τόσο στον σκοπό της δράσης αυτής και ακόμη χειρότερα απαξιώνουν την ίδια την ποιότητα των αντιδράσεων, που δεν αναφέρονται πλέον στις παραβιάσεις και τα θύματα αλλά επικοινωνιακά και μόνο στον ίδιο τον καλλιτέχνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου