Η ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΘΑΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ

Stelios Fenekos

18 Φεβρουαρίου

Νέο σκάνδαλο από το κρατικοδίαιτο περιβάλλον του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος αποκαλύφθηκε, με την ΜΚΟ του κ. Τζεβελέκου και την συμμετοχή του κ. Ρόντου, στενού φίλου και συνεργάτη του τέως πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.

Όποιο σκάνδαλο και να ερευνήσεις, κάπου θα βρεις και κάποια σχέση του με το πολιτικό σύστημα.
Και η απορία όλων μας είναι γιατί οι αρχές καθυστερούν και δεν διευρύνουν την έρευνά τους και προς τους πολιτικούς ηγέτες και το στενό περιβάλλον τους.
Ως πότε θα χαίρουν αυτής της άτυπης ασυλίας, που εν πολλοίς παρέχεται και από τη κυβέρνηση για να μπορέσει να διατηρήσει το σαθρό σχήμα συγκυβέρνησης.

Ελπίζουμε η δικαιοσύνη να φανεί αντάξια των προσδοκιών του Έλληνα πολίτη, να ξετυλίξει το νήμα και να αποκαλύψει όλους αυτούς που καταλήστευσαν τη χώρα μας. Είναι απαίτηση πλέον ότι πρέπει να αποκαλυφθούν όλοι αυτοί που παρείχαν την απαιτούμενη πολιτική κάλυψη για να δοθούν οι κατάλληλες εγκρίσεις, να μην υπάρξουν οι απαιτούμενοι έλεγχοι και να δημιουργηθεί ευνοϊκό έδαφος για να συμβούν όλα αυτά.

Όλοι μας περιμένουμε από τη δικαιοσύνη να κάνει το έργο της γρήγορα και ανεπηρέαστα, ώστε να μην αλλοιωθούν στοιχεία, να μην διαγραφούν αρχεία, να μην εξαφανισθούν μάρτυρες. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι να ακυρωθεί η δυνατότητα επιρροής που εξακολουθούν να έχουν οι πολιτικά υπεύθυνοι για τα εγκλήματα αυτά, λόγω των θέσεων που εξακολουθούν να κατέχουν και αρνούνται με εμμονή να εγκαταλείψουν για να σωθούν.

ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΠΟΤΕ ΣΟΥ, ΦΥΣΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΙΔΕΑ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ.

Stelios Fenekos

17 Φεβρουαρίου

Διαβάζω στις Δηλώσεις του Υπουργού…κ. Μητσοτάκη:
‘’ Βασικό στοιχείο της νέας ρύθμισης θα αποτελεί η ποσόστωση στις βαθμολογήσεις.’’

Μα κε Μητσοτάκη, τι σόϊ δίκαιο σύστημα είναι αυτό που επιβάλλει την ποσόστωση στις αξιολογήσεις ως ''Βασικό Στοιχείο''; Η ποσόστωση είναι μια ασφαλιστική δικλείδα (που χρησιμοποιείται τελευταία και εάν χρειαστεί), για να επιβεβαιώσει ότι η αξιολόγηση λειτουργεί σωστά. Αντ΄ αυτού εσείς λέτε ότι θα πρέπει οπωσδήποτε, ο κόσμος να χαλάσει να υπάρξουν υπάλληλοι που να βαθμολογηθούν σε ποσοστό 15% με βαθμολογία κακή; Τότε το σύστημά σας θα είναι δίκαιο; Και αν υπάρχουν λιγότεροι; Η περισσότεροι; Και από τι εξαρτάται το κακή (1-6);
• Μήπως πρώτα θα έπρεπε να μπουν τα σωστά αξιολογικά, ποιοτικά επαγγελματικά κριτήρια για να υπάρξει και η κατά το δυνατόν σωστή τεκμηρίωση της αξιολόγησης;
• Μήπως τα κριτήρια αξιολόγησης της απόδοσης πρέπει να καθορίζονται σε συνδυασμό με τις ευθύνες τις αρμοδιότητες και τη δυσκολία των έργων;
• Μήπως για να γίνουν όλα αυτά πρέπει να υπάρξει συγκεκριμένη περιγραφή εργασίας, ώστε να ξέρει ο υπάλληλος, ο αξιολογητής, οι επιτροπές και όλοι, τι πρέπει να κάνει ο καθένας στην εργασία του και πως πρέπει να το κάνει;
• Μήπως θα έπρεπε να εκπαιδευτούν κατάλληλα οι αξιολογητές για να αξιολογούν σωστά;
• Μήπως θα έπρεπε να υπάρχει ένα εσωτερικό σύστημα συνεχούς ποιοτικής εκπαίδευσης των υπαλλήλων ανά βαθμίδα, ώστε να τους δίνεται η δυνατότητα να αυξήσουν την αποδοτικότητα τους;

Λέει ο κος Μητσοτάκης:
‘’ θα μπουν σε πρώτο πλάνο τα προσόντα, έναντι της ιεραρχίας...Με αυτή, θα ενισχύονται δηλαδή τα κριτήρια που αφορούν τα τυπικά προσόντα (πτυχία, μεταπτυχιακά κ.ά.) των υποψηφίων γενικών διευθυντών, διευθυντών και τμηματαρχών, με στόχο να έχουν πλεονέκτημα οι νεότεροι προσοντούχοι υπάλληλοι έναντι των στελεχών που διαθέτουν κυρίως εμπειρία.’’

Κε Μητσοτάκη, μήπως πάλι πάτε ανάποδα; Μήπως πρώτα πρέπει να μας ενδιαφέρει αν μπορεί ο διευθυντής να κάνει σωστά τη δουλειά του; Ναι τα πτυχία είναι σημαντικά, αλλά θα πρέπει να είναι συναφή με τη δουλειά που κάνει, και πρώτα απ’ όλα θα πρέπει ο διευθυντής να έχει τα προσόντα που απαιτούνται για να διευθύνει, που σε ένα βαθμό είναι ανεξάρτητα των πτυχίων, όπως ικανότητα οργάνωσης, ελέγχου, δικαιοσύνη, κατάλληλη συμπεριφορά και σταθερότητα και πολλά άλλα ακόμη που δεν εξαρτώνται οπωσδήποτε από τα πτυχία γενικά και αόριστα.

Σκοπός ενός Συστήματος Αξιολόγησης της Απόδοσης είναι πρωτίστως η αποτελεσματική καθοδήγηση και υποστήριξη του έργου των εργαζομένων. Παράλληλα, συντελεί ώστε όλοι οι εργαζόμενοι όχι μόνο να επιτυγχάνουν τους στόχους τους αλλά και να αναπτύσσονται επαγγελματικά. Κάθε εργαζόμενος πρέπει να μπορεί να αποκτήσει επίγνωση των ισχυρών στοιχείων της απόδοσής του ενώ παράλληλα, με την κατάλληλη επικοινωνία, παρακολούθηση και ενημέρωση, βρίσκεται σε θέση να αναγνωρίζει και τα σημεία που χρειάζονται βελτίωση, ώστε με τις κατάλληλες ενέργειες να βελτιώνεται συνεχώς.
Το σύστημα αξιολόγησης δεν είναι ένα προκρούστειο σύστημα ποσοστώσεων, για να δικαιολογεί την ανικανότητα διοίκησης, αλλά ένα σύστημα βελτίωσης της αποδοτικότητας του οργανισμού και του κάθε εργαζομένου ατομικά.

Αντί λοιπόν να κάνετε πάλι αλλαγές στο πόδι για λόγους επικοινωνιακού εντυπωσιασμού, που μετά από λίγο θα έχουν δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα θα έχουν λύσει, φωνάξτε του καλύτερους Έλληνες που έχουν δουλέψει σε οργανισμούς με μεγάλο αριθμό εργαζομένων, και αναθέστε τους το έργο να σας παρουσιάσουν ένα ολοκληρωμένο σύστημα οργάνωσης της εργασίας στο δημόσιο, που να επιτυγχάνει αποτελεσματικότητα και στο οποίο η αξιολόγηση δεν θα είναι ο στόχος για να βγάλουμε οπωσδήποτε κάποιους άχρηστους σε συγκεκριμένο ποσοστό, αλλά το κίνητρο και η ανταμοιβή στις προσπάθειες κάθε υπαλλήλου να κάνει καλά τη δουλειά του.

(To αρθράκι αυτό γράφτηκε μετά από συνεργασία με τον Πρόδρομο Παπαβασιλείου, μέλος της ''κοινωνίας αξιών'', με μεγάλη γνώση και εμπειρία σε συστήματα οργάνωσης και αξιολόγησης μεγάλων οργανισμών.)

ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ: ΕΝΑΣ ΔΙΑΡΚΗΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑΣ

Stelios Fenekos

16 Φεβρουαρίου

Αγαπητοί φίλοι καλημέρα
Η ''κοινωνία αξιών'' πολλούς μήνες πριν είχε αναφερθεί στη κακοδιαχείριση του Μεγάρου Μουσικής και στις αυξημένες ανάγκες χρηματοδότησης από το κράτος, που θα προκύψουν. Δυστυχώς επαληθευθήκαμε δυσάρεστα. Δείτε τι γράφαμε τότε:

''Το Σάββατο βράδυ βρήκα την ευκαιρία να δω με την κόρη μου μία παράσταση στο μέγαρο μουσικής. Η παράσταση λίγο άνευρη, μου έδωσε την ευκαιρία να σκεφθώ οικονομοτεχνικά για το Μέγαρο.

Οι ερωτήσεις που προκύπτουν είναι απλές:

Προσφέρει το Μέγαρο της Μουσικής στον Πολιτισμό; Αναμφισβήτητα ναι!!!
Ήταν ανάγκη να γίνει τόσο μεγάλο και τόσο κοστοβόρο λειτουργικά, χωρίς να έχει οικονομική αυτονομία; Αναμφισβήτητα όχι!!!
Όταν το φτιάχνανε, έγινε κάποια οικονομοτεχνική μελέτη που να δείχνει αν θα μπορεί να επιβιώσει χωρίς να χρειάζεται συνέχεια δανεικά και επιδοτήσεις απ’ το Δημόσιο; Είναι προφανές ότι αυτό το τεράστιο έργο (για το οποίο καταστρατηγήθηκε όλη η πολεοδομική νομοθεσία), δεν μπορεί να είναι αυτοχρηματοδοτούμενο (για κέρδη ούτε λόγος όπως αποδεικνύει και η πορεία του μέχρι σήμερα).

Έκανα λοιπόν μια γρήγορη έρευνα η οποία κατάληξε στα εξής:
Το μέγαρο μουσικής χτίστηκε (και συνέχισε να μεγαλώνει) με παντελή αδιαφορία για την ικανότητα επιβίωσης του, με μια αδικαιολόγητη μεγαλομανία που φόρτωσε τεράστια χρέη στο Ελληνικό δημόσιο. Πήρε δάνεια ύψους 245 εκατ. ευρώ (πέραν της τεράστιας χρηματοδότησης από το κράτος). Από αυτά, ανεξόφλητα σήμερα είναι τα 230 εκατ., τα οποία εξυπηρετεί το ελληνικό δημόσιο ως εγγυητής.

Το Μέγαρο στην πράξη έχει χρεοκοπήσει και χρωστάει όσα περίπου και η ΛΑΡΚΟ. Το ελληνικό δημόσιο, εξακολουθεί να πληρώνει την χρόνια κακοδιοίκηση και κακοδιαχείριση του μεγάρου και την εμμονή των κυβερνήσεων να καλύπτουν τα δάνεια των διοικήσεων του.
Για το τρέχον οικονομικό έτος, έχει εγκριθεί μέχρι τώρα επιχορήγηση 6 εκατ. ευρώ για τις λειτουργικές δαπάνες του Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης.

Θα περιέγραφα συνοπτικά την επιμονή αυτή να μην γίνονται οι απαραίτητες περικοπές και λειτουργικές μειώσεις στο Μέγαρο μουσικής ως:
‘’Το σύνδρομο του Τιτανικού’’, η επιμονή του να θέλει κανείς να είναι πρώτος σε ένα πλοίο που βυθίζεται.''

Η ‘’ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΞΙΩΝ’’ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΤΟΝ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ.

1. Stelios Fenekos

   14 Φεβρουαρίου

   
   Οι κοινωνιολόγοι ορίζουν ως κοινωνικό κίνημα την δυναμική και οργανωμένη προσπάθεια ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων να επιφέρουν κάποια κοινωνική αλλαγή. Τα κοινωνικά κινήματα διακρίνονται από ένα σημαντικό βαθμό εσωτερικής οργάνωσης καθώς και συνειδητών στόχων και προσανατολισμών. Αυτή η οργάνωση είναι που δίνει στα κοινωνικά κινήματα τη δύναμη που έχουν να αμφισβητούν το κατεστημένο.
   
   Βασικός σκοπός για την ανάγκη διατήρησης του κινηματικού χαρακτήρα σε ένα πολιτικό κόμμα, είναι ότι οι ‘’άνθρωποι-πολίτες’’ ενθαρρύνονται με τον τρόπο αυτό να κινητοποιούνται συνεχώς και να μην συμβιβάζονται με κατεστημένες καταστάσεις που οδηγούν σε κάθε μορφής παθογένειες. Οι ‘’άνθρωποι-πολίτες’’ δεν είναι παθητικοί θεατές της ζωής και των προβλημάτων της, αλλά πρέπει να προσπαθούν ενεργά και να συμμετέχουν στην χάραξη της πορείας της ιστορίας. Πρέπει να συνεργάζονται συνειδητά και να νιώθουν ότι μετέχουν σε ένα κοινό εγχείρημα.
   
   Όταν μία πολιτική κίνηση χάνει τον οιονδήποτε κινηματικό της χαρακτήρα, τότε βρίσκεται πολύ κοντά στην πολιτική στασιμότητα εάν δεν έχει απορροφηθεί ήδη από το ‘’κατεστημένο’’. Και τότε γρήγορα ξεπερνιέται από τις πολιτικο-κοινωνικές εξελίξεις, χάνει κάθε λόγο ύπαρξης και καταλήγει να εξυπηρετεί κάποια ατομικά και πελατειακά συμφέρονται (οπωσδήποτε όχι κοινωνικά).
   
   Η ‘’κοινωνία αξιών’’ στα πλαίσια της μετα-ιδεολογίας που έχει ήδη διαμορφώσει, και επικοινωνήσει με τους πολίτες, διατηρεί τον κινηματικό της χαρακτήρα, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να έχει άμεση αλληλεπίδρασή μαζί τους.
   Μόνο έτσι θα μπορεί να ενσωματώνει στις πρακτικές πολιτικές της προτάσεις, τις δυναμικές εξελίξεις που δημιουργεί στη καθημερινότητά της η ίδια η κοινωνία. Μόνο έτσι θα μπορεί να αναγνωρίζει, να προλαμβάνει και να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τις ανάγκες που προκύπτουν, σε μία συνεχή δημιουργική σχέση συνδιαμόρφωσης των βέλτιστων πολιτικών επιλογών και πρακτικής εφαρμογής τους.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ‘’ΤΗΝ ΠΕΘΑΝΟΥΝ’’

Stelios Fenekos

14 Φεβρουαρίου

Βρέθηκα χθές το απόγευμα στη αίθουσα του Πολεμικού Μουσείου όπου παρακολούθησα μία εκδήλωση του tvxs, ομολογουμένως πολύ πετυχημένη οργανωτικά.
Πλην όμως οι πολιτικοί που μετείχαν στο πάνελ δεν μπόρεσαν να στηρίξουν τις θέσεις τους, αφού είναι τόσο αντιφατικές που αν κάποιος τους άκουγε και δεν τους γνώριζε, θα ενέτασσε τους περισσότερους σε τελείως διαφορετικό ιδεολογικό στρατόπεδο.
Οι ερωτήσεις πολύ καλές και σαφείς από τον κ. Κούλογλου, για τις απαντήσεις όμως θα αναφερθώ διεξοδικότερα.
Ο κ. Παυλόπουλος, έψαχνε με αφέλεια, στα όρια του θράσους, να βρει ‘’τις πταίει’’ για την κατάντια της χώρας, ανεύθυνος, άσπιλος, αμόλυντος σαν ένα βρέφος της πολιτικής. Μελίρρυτη ρητορική κατά των ‘’κοινωνικών αυτοματισμών’’, υπέρ των κοινωνικών δικαιωμάτων, του δίκιου του εργάτη, τον πόνο για τον συνάνθρωπο, ένας γνήσιος ρεβιζιονιστής αριστερός ινστρούχτορας.
Ο κ. Σταθάκης, κινήθηκε πιο δεξιά σίγουρα από τον Κ. Παυλόπουλο και πιο αριστερά από τον κ. Σκυλακάκη που πήγε δεξιότερα απ΄ όλους. Ο κ. Σταθάκης επειδή η επιχειρηματολογία που καλείται να αναπτύξει για να υποστηρίξει τις συνεχείς ‘’κυβιστήσεις’’ του ΣΥΡΙΖΑ δεν βγαίνει, δεν έχει πρόβλημα να επικαλεσθεί ότι στοιχεία είναι χρήσιμα, τοποθετώντας τα σε λάθος χρόνο, εστιάζοντας αποσπασματικά, χρησιμοθηρικά, καταλήγοντας σε επιφανειακά συμπεράσματα.
Ο κ. Σκυλακάκης, λαύρος υποστηρικτής πλέον των παραδοσιακών εμμονών της Δράσης, προέβαλλε τις γνωστές ‘’δραστικές’’ λύσεις.

Και ενώ όλοι περιμέναμε να κλιμακωθεί όμορφα η συζήτηση, να μπουν και άλλα θέματα στο τραπέζι και να ανοίξει ο διάλογος, άρχισε το σόου.
Δημοσιογράφοι και φωτογράφοι άρχισαν να τρέχουν στην αίθουσα δεξιά κι αριστερά.
Φωνές αγανάκτησης ακούσθηκαν από το κοινό. Η σειρήνα του κτιρίου άρχισε να κτυπάει ασταμάτητα προμηνύοντας την έλευση του κ. Τσίπρα.
''Θαύμα'', φώναξε κάποιος, διακωμωδώντας ακόμη περισσότερο την κατάσταση που είχε ξεπεράσει τα όρια του γελοίου.
Ο κ. Τσίπρας χωρίς ίχνος σεμνότητας, με αυτό το αναχρονιστικό προφίλ παλαιοκομματικού ηγέτη, μπήκε στην αίθουσα και κάθησε στη μέση, μπροστά, δίπλα στο κ. Δασκαλόπουλο του ΣΕΒ. Αυτός, είχε στηθεί εκεί νωρίς και επιμελώς, αναμένοντας να έλθει ο κ. Τσίπρας για να βγουν φωτογραφίες δίπλα-δίπλα.
Εκεί κάπου, μόλις τελείωσαν οι φωτογραφίες, ευτυχώς με ‘’θεία’’ πάλι παρέμαβαση, σταμάτησε και ο συναγερμός του κτιρίου.

Η απορία μου είναι πως ένας νέος άνθρωπος, κάποιος που θέλει να εμφανίζεται ως σύγχρονος ηγέτης, δέχεται αυτές τις γελοίες παράτες που προσβάλλον τον ίδιο αλλά και όλους μας, για το επίπεδο του πολιτικού πολιτισμού μας.

Και το Σόου συνεχίσθηκε. Το σκηνικό στήθηκε. Οι ιστορικές συμφωνίες έχουν γίνει. Τώρα είμαστε στη τελευταία φάση του ιστορικού συμβιβασμού, στη φάση της απόλυτης επικοινωνίας, τη κυριαρχίας της εικόνας, γιατί περί ιδεών ας μην συζητάμε.
Μετά μίλησε ο κ. Δασκαλόπουλος, σαν γνήσιος κονφερανσιέ στη παράστασή του, με καθαρά επικοινωνιακούς όρους.

Το τι είπε ο κ. Τσίπρας δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε σοβαρά, γιατί έτσι κι αλλιώς αύριο θα λέει άλλα.

Ένα μόνο μου έμεινε :
Οι πολιτικοί υποτάσσονται στην επικοινωνία και αυτάρεσκα κάνουν ‘’πολιτική πασαρέλα’’.

Κάπου εκεί έφυγα και πήγα ανακουφισμένος σε μία εκδήλωση ‘’ανθρώπινη’’ για τον Απόδημο Ελληνισμό, όπου φυσιολογικοί άνθρωποι, μιλούσαν φυσιολογικά και κατέληγαν σε λογικά και ανεπιτήδευτα συμπεράσματα, αβίαστα και με συνέπεια, όπου και εκεί όμως ένα κυριαρχούσε:

Ότι η πολιτική δεν έχει πεθάνει, αλλά ‘’οι πολιτικοί μας΄΄ κάνουν ότι μπορούν για την ενταφιάσουν οριστικά.

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΘΕΛΕΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΕΣ ΕΠΙΚΡΙΣΕΙΣ

1. Stelios Fenekos

   7 Φεβρουαρίου

   
   Η ‘’κοινωνία αξιών’’ πιστή πάντα στις αρχές της, τοποθετείται με σοβαρότητα, ορθολογισμό και πρακτικές προτάσεις στα προβλήματα του τόπου, χωρίς να καταφεύγει σε άναρθρες κραυγές για πρόσκαιρους επικοινωνιακούς λόγους.
   
   Η καταστροφή στη Κεφαλονιά ανέδειξε για μία ακόμη φορά την παθογένεια που υπάρχει στην οργάνωση και την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών.
   Και δεν αναφερόμαστε στη ταχύτητα αντίδρασης και στις προσπάθειες σημαντικού αριθμού ανθρώπων.
   Το πρόβλημα είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της αντίδρασης.
   Είναι πλέον στερεότυπο εάν συμβεί κάτι να κατηγορείται συλλήβδην η κυβέρνηση για ολιγωρίες, για έλλειψη συντονισμού και για ανεπάρκεια των δημόσιων λειτουργών από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
   Τα προβλήματα που προβάλλονται είναι: Πήγε ή δεν πήγε ο πρωθυπουργός, πήγε η δεν πήγε όλο το υπουργικό συμβούλιο, έτρεξαν ή όχι οι ηγέτες των κομμάτων για να βγουν φωτογραφίες, προβάλλοντας αμήχανα ότι ελέγχουν και συντονίζουν.
   
   Επιτέλους ας σταματήσουν οι θεατρινισμοί και ας δούμε την ουσία των πραγμάτων:
   1. Πολύ καλά έκανε ο πρωθυπουργός και πήγε, όχι για να συντονίσει όπως προβάλλεται, αλλά για να δείξει ενεργά ότι έχει στρέψει το ενδιαφέρον του στη περιοχή, ως εγγυητής ότι δεν θα υπάρξουν ολιγωρίες από τον κρατικό μηχανισμό.
   
   2. Καλά έκανε ο ΑΓΕΕΘΑ και πήγε, όχι γιατί έλειπε ο συντονισμός, αλλά για να νοιώσουν ασφάλεια οι πολίτες που πλήγηκαν και φοβούνται, για να εγγυηθεί ότι όλοι οι υπηρεσιακοί λειτουργοί θα είναι επικεντρωμένοι στο τεράστιο έργο βοήθειας στους πληγέντες, αποκατάστασης της λειτουργικότητας κρίσιμων ευκολιών και προσωρινής παροχής στέγης (σκηνές σχολεία, δρόμοι, δίκτυα).
   
   Ο κρατικός μηχανισμός έχει να αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα σε τέτοιου είδους φυσικές καταστροφές και σε γενικές γραμμές παρά τις δυσλειτουργίες, ανταποκρίνεται με σχετική επάρκεια στις απαιτήσεις.
   
   Τα πρόβληματα στα ζητήματα αυτά πολιτικής προστασίας διογκώνονται από τις κακόπιστες συμπεριφορές, και τις συνεχείς επικρίσεις που τα κόμματα της αντιπολίτευσης θεωρούν χρέος τους να κάνουν.
   Επίσης τα διδάγματα του παρελθόντος δεν εντάσσονται άμεσα στο σχεδιασμό και στο μηχανισμό αντιμετώπισης αυτών των φυσικών καταστροφών, ώστε να βελτιωθεί ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός και να αξιοποιηθούν πόροι που βρίσκονται ανενεργοί είτε εν αποθέσει (ανθρώπινοι και υλικοτεχνικοί).

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: ‘’ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΞΙΩΝ’’ – ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ 90-0

Stelios Fenekos

1 Φεβρουαρίου

ΑΥΤΟΙ έχουν την ευθύνη διακυβέρνησης αλλά κωφεύουν, κατασπαταλούν χρόνο και δημόσιο χρήμα χωρίς να παράγουν ουσιαστικό έργο, χωρίς να ενεργούν για τις ανάγκες, καταστρέφουν τις επιχειρήσεις, αυξάνουν την ανεργία
ΕΜΕΙΣ συνομιλούμε με την κοινωνία, ακούμε τους επαγγελματικούς φορείς, τους εργαζομένους και τους άνεργους και δουλεύουμε συνεχώς για να δώσουμε πρακτικές λύσεις για την επιχειρηματικότητα, την κοινωνία και την ανεργία.

ΑΥΤΟΙ οι ‘’επαγγελματίες’’ πολιτικοί, ενδιαφέρονται μόνο για να προβληθούν στις τηλεοράσεις, σε κουραστικούς μονολόγους, αερολογώντας, χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς ουσία.
ΕΜΕΙΣ θεωρούμε ότι η επικοινωνία είναι το μέσον και όχι ο αυτοσκοπός και με εμμονή, σταθερότητα και συνέπεια προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε ουσιαστικά με τους πολίτες, διαλεγόμαστε, διαμορφώνουμε στρατηγικές και προτείνουμε συγκεκριμένες και πρακτικές λύσεις.

ΕΜΕΙΣ προτείνουμε ‘’90 ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ’’
ΑΥΤΟΙ, ελπίζουμε να μας ακούσουν και να εφαρμόσουν τουλάχιστον κάποια από αυτά, αφού οι ίδιοι είναι ανεπαρκείς για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα προβλήματα του τόπου.

1. Σαφείς, αποτελεσματικούς και μακροχρόνια σταθερούς κανόνες σε όλους τους τομείς που αφορούν την οικονομία, την επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις και την ανάπτυξη.
2. Έμφαση στην περιφερειακή ανάπτυξη με βάση τους ανθρώπους, τους πόρους και τα φυσικά πλεονεκτήματα της κάθε περιοχής.
3. Χρονοδιάγραμμα απελευθέρωσης μέχρι το 2015 όλων των αγορών εργασίας, αγαθών και υπηρεσιών, καθώς και όλων των κλειστών επαγγελμάτων.
4. Βελτίωση στην ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης, που θα ευνοήσει το συνολικό επιχειρηματικό περιβάλλον και το κλίμα ασφάλειας στους επενδυτές.
5. Υποστήριξη μεγάλης κλίμακας επιχειρηματικών έργων (projects). Τα επενδυτικά αυτά έργα αφορούν τόσο τομείς της οικονομίας, όσο και τόπους ή περιφέρειες ως για παράδειγμα η κτηνοτροφία στην Ήπειρο, η γεωργική ανάπτυξη στη Ρόδο.
6 Εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου για την αποτελεσματική εφαρμογή των σύγχρονων χρηματοδοτικών θεσμών (factoring, leasing, franchising κλπ.) και δημιουργία κατάλληλου ενημερωτικού δικτύου των επιχειρηματιών για τους θεσμούς αυτούς.
7. Αναδιάρθρωση και αναχρηματοδότηση των υφιστάμενων δανείων και ενσωμάτωση των τόκων υπερημερίας στο συνολικό ποσό προς αναδιάρθρωση.
8. Προώθηση εγγυοδοτικών προγραμμάτων που να μπορούν να λειτουργούν συνδυαστικά με τις δράσεις του ΕΤΕΑΝ, του Jeremie και της ΕΤεΠ.
9. Μεταβίβαση περισσότερων αρμοδιοτήτων για τα χρηματοδοτικά προγράμματα από το κέντρο στις περιφέρειες, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα και τις προοπτικές.
10. Εξόφληση από το κράτος και την αυτοδιοίκηση των οφειλών τους προς τις επιχειρήσεις.
11. Αναθεώρηση και Βελτίωση των όρων συμμετοχής στο ΤΕΜΠΜΕ ώστε να αποκτήσουν περισσότερες επιχειρήσεις πρόσβαση σ ́ αυτό.
12. Διευκολύνσεις και χρηματοδότηση κατά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας των νέων επιχειρήσεων για την συμμετοχή τους σε επιλεγμένες (βάσει έγκριτης λίστας) διεθνείς εκθέσεις, παρουσιάσεις και διαγωνισμούς.
13. Υιοθέτηση διαφανούς μηχανισμού χρηματοδότησης νεοφυών επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας.
14. Συνεκτικό στρατηγικό σχέδιο για την χρηματοδότηση των επιχειρήσεων που θα εξυπηρετεί τις προτεραιότητες και τις ανάγκες χρηματοδότησης της προσεχούς περιόδου προγραμματισμού.
15. Βελτίωση της πρόσβασης σε χρηματοδότηση, με την ενοποίηση διαδικασιών και την επέκταση των μηχανισμών εγγύησης δανείων
16. Δημιουργία επενδυτικής τράπεζας ειδικού σκοπού για ΜμΕ.
17. Να αξιοποιηθούν στο έπακρο όλα τα υφιστάμενα διαπραγματευτικά μέσα μεταξύ των τραπεζών και των ΜμΕ σε ό,τι αφορά την αναχρηματοδότηση και/ή την αναδιάρθρωση των υφιστάμενων δανείων, με εφικτή μείωση των επιτοκίων.
18. Να δημιουργηθούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού σε σχέση με τις δυνατότητες που έχουν οι εθνικές αρχές στην Ελλάδα να παρέχουν στις ΜμΕ επιλογές αναχρηματοδότησης ανάλογες με εκείνες που παρέχουν στους ιδιώτες και στα νοικοκυριά (π.χ. αποπληρωμή του δανείου σε περισσότερες δόσεις). Το ισχύον νομικό πλαίσιο δεν προβλέπει καμία τέτοια επιλογή.
19. Συνδυασμός των προγραμμάτων επιχορηγήσεων και των πιστωτικών διευκολύνσεων. Τα προγράμματα επιχορήγησης της ΕΕ θα πρέπει να συνδυαστούν με πιστωτικές διευκολύνσεις των εγχώριων τραπεζών προκειμένου να υποστηριχθεί η ρευστότητα στην πραγματική οικονομία της Ελλάδας.
20. Να αποσαφηνιστεί ο συνδυασμός επιχορηγήσεων με χρηματοδοτικά δάνεια και προγράμματα εγγυήσεων και να αποφευχθούν οι υπερβολικές διοικητικές πολυπλοκότητες και καθυστερήσεις.
21. Επανεξέταση των απαιτήσεων εγγυήσεων που ισχύουν την περίοδο αυτή, σε ό,τι αφορά τις δυνατότητες εφαρμογής τους και τις μεθόδους αποτίμησης. Η τρέχουσα διαδικασία που προβλέπει την εφαρμογή των αποτιμήσεων που επικρατούν στην αγορά, και δεν αναπροσαρμόζονται, αποτελεί εμπόδιο για την αύξηση των πιστώσεων προς τις ΜμΕ.
22. Άμεσος συμψηφισμός οφειλών μεταξύ επιχειρήσεων και Δημοσίου
23. Εξόφληση υποχρεώσεων του Δημοσίου για προμήθειες εντός 30 ημερών, με την εφαρμογή της Οδηγίας 2001/7/ΕΕ.
24. Σταδιακή εξάλειψη του ορίου μεταχρονολόγησης των επιταγών, ώστε να εξαλειφθούν σταδιακά τα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν πολλές επιχειρήσεις λόγω του φαινομένου αυτού.
25. Βελτίωση του Πτωχευτικού Δικαίου.
26. Ελάφρυνση κόστους μεταβίβασης επιχειρήσεων από κληρονομική διαδοχή για να μπορέσουν πολλοί νέοι να αναλάβουν την επιχείρηση των συνταξιούχων γονέων.
27 Μείωση της γραφειοκρατίας και του πολύπλοκου φορολογικού περιβάλλοντος,.
28 Αναθεώρηση των τιμολογίων του δημόσιου και της τοπικής αυτοδιοίκησης για τις επιχειρήσεις, διότι επιβαρύνει δυσβάστακτα και μη ορθολογικά το κόστος παραγωγής και λειτουργίας.
29. Μείωση Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης, δημοτικής φορολογίας, φόρων πολυτελείας. Ειδικά για τους ΕΦΚ στην ενέργεια, αυξάνουν υπέρμετρα το λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων, καθώς είναι πολύ μεγαλύτεροι από εκείνους που επιβάλλουν οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και από τα όρια που αναφέρονται στις σχετικές Οδηγίες της ΕΕ.
30. Φορο-ελαφρύνσεις για 3 χρόνια για τις νέες επιχειρήσεις με εξωστρεφή προσανατολισμό, και παραγωγή υψηλής τεχνολογίας και πληροφορικής.
31. Άμεση εφαρμογή της Ηλεκτρονικής Τιμολόγησης
32. Φοροαπαλλαγή επαναπατριζόμενων κεφαλαίων που επενδύονται σε επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας και με καινοτόμα χαρακτηριστικά.
33. Κατάργηση τέλους επιτηδεύματος και αντικατάστασή του με εισφορά 1‰ επί του τζίρου σε όλες τις επιχειρήσεις όλων των νομικών μορφών (ατομικές, ΟΕ, ΕΕ, ΕΠΕ, ΑΕ) ανεξαρτήτως κλάδου δραστηριότητας (τραπεζικός τομέας, χρηματοπιστωτικός, ναυτιλιακός κλπ) και ανεξαρτήτως ιδιοκτησιακού καθεστώτος (ιδιωτικές, δημόσιες).
34. Μείωση των συντελεστών ΦΠΑ σε 19% (από 23%) και 9% (από 13%)
35. Μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων
α) υπό την προϋπόθεση διατήρησης / δημιουργίας θέσεων απασχόλησης,
β) στη μεταβίβαση της επιχείρησης
γ) στις επενδύσεις
36. Επαναφορά του αφορολόγητου αποθεματικού για τις παραγωγικές ΜΜΕ, μέρος των κερδών, το 30% να μην φορολογείται υπό την προϋπόθεση ότι επενδύεται στην επιχείρηση.
37. Εναρμόνιση της φορολόγησης εταιρειών και διευκόλυνση της είσπραξης οφειλών από άλλες χώρες της ΕΕ
38. Υποχρέωση πληρωμής του ΦΠΑ εντός ενός μηνός για όλες τις συναλλαγές.
39. Κατάργηση του απαρχαιωμένου, μοναδικού στην Ευρώπη ΚΒΣ που στην πράξη ευνοεί φαινόμενα συνδιαλλαγής.
40. Δημιουργία Συμβουλευτικής Υπηρεσίας που θα ασκεί προληπτικό έλεγχο παρέχοντας προτάσεις, όχι ποινές, στις επιχειρήσεις για την εξασφάλιση της συμμόρφωσης (παράλληλη υπηρεσία με τις ελεγκτικές αρχές).
41. Σταδιακή διεύρυνση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης. Να δοθεί η δυνατότητα υιοθέτησης της από όλους τους υπόχρεους απεικόνισης συναλλαγών.
42. Καταπολέμηση του παραεμπορίου και του λαθρεμπορίου με αποτελεσματικούς ελέγχους στην πηγή της διακίνησης.
43. Καθιέρωση ενός και μόνο φόρου για τα ακίνητα.
44. Διευκόλυνση καταβολής των εργοδοτικών εισφορών, με την δυνατότητα σταδιακής καταβολής των εργοδοτικών εισφορών προς τον ΟΑΕΕ.
45. Διαγραφή των προσαυξήσεων που έχει επιβάλει το ΙΚΑ και ο ΟΑΕΕ από 1-1-2010 έως και σήμερα και μη επιβολή νέων τουλάχιστον μέχρι και 31-12-2014. Νέα ρύθμιση, για τις πραγματικές εισφορές και μόνο, αποσυνδεμένη από την καταβολή τρεχουσών εισφορών.
46. Η αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και αδήλωτης εργασίας. Αναθεώρηση των γραφειοκρατικών, άκαμπτων διαδικασιών που οδηγούν εργοδότες και εργαζόμενους σε αδυναμία συμμόρφωσης.
47. Αναδιοργάνωση του ΟΑΕΔ για καλύτερη διαχείριση των σχέσεων της ζήτηση και της προσφοράς εργασίας , με εκσυγχρονισμό και αναβάθμιση των υπηρεσιών και των μεθόδων παρέμβασης και ενεργό συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.
48. Να αναμορφωθεί το εθνικό πλαίσιο συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Οι συμβάσεις να ρυθμίζουν αμοιβές και όρους εργασίας, καθώς και αποζημίωση για απολυόμενους.
49. Διατήρηση του κατώτατου μισθού (751€ μεικτά) όπως προβλέπει η ΕΓΣΣΕ
50. Πάγωμα κάθε μισθολογικής μεταβολής για 2 έτη.
51. Επιδότηση στην εργασία και όχι στην ανεργία. Προγράμματα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας, διάρκειας 12 μηνών για νέους άνεργους έως 30 ετών, με επιδότηση κατά το ήμισυ του μισθολογικού κόστους από τον ΟΑΕΔ (πλέον της ασφάλισης).
52. Μείωση του γραφειοκρατικού κόστους που οφείλεται στην εργατική νομοθεσία.
53. Στενή εποπτεία της αγοράς, για την αποτροπή εμφάνισης ολιγοπωλιακών συνθηκών.
54. Εντατικότεροι έλεγχοι στους τρόπους διαμόρφωσης των τιμών, με ιδιαίτερη έμφαση στις τριγωνικές συναλλαγές σε όλο το φάσμα της οικονομίας (μεταποίηση, εμπόριο, υπηρεσίες, τουρισμός).
55. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού, να λειτουργεί ανεξάρτητη και επαρκώς στελεχωμένη ώστε να αναλάβει την επίβλεψη όλων των αγορών, να ελέγξει τις μονοπωλιακές πρακτικές, και να διασφαλίσει τον αποτελεσματικό ανταγωνισμό.
56. Σύσταση ενιαίας διαχειριστικής αρχής για την αποφυγή επάλληλων ή επικαλυπτόμενων προγραμμάτων: Λειτουργία συντονιστικής υπηρεσίας σε επίπεδο υπουργείων για το σχεδιασμό, συντονισμό και εφαρμογή των προγραμμάτων, παροχή πληροφοριών, ενημερωτικών, στοιχείων και στατιστικών δεδομένων, για την πορεία των προγραμμάτων αλλά και για την απορροφητικότητα των κονδυλίων.
57. Προτεραιότητα στο ΕΣΠΑ για την στήριξη της νεανικής επιχειρηματικότητας για δημιουργία νέων επιχειρήσεων, με έμφαση στην υψηλή τεχνολογία, στη καινοτομία, και στην εξωστρέφεια.
58. Επιτάχυνση των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ που απευθύνονται στις ΜΜΕ με ορισμένες τροποποιήσεις:
• Ένα συγκεκριμένο ποσοστό να κατευθύνεται στις πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις.
• Το γραφειοκρατικό κόστος πρέπει να μειωθεί γιατί αποτελεί σημαντικό αντικίνητρο.
• Αντιμετώπιση της έλλειψης πληροφόρησης με διάφορους τρόπους (π.χ επισύναψη ενημερωτικών φυλλαδίων με τους λογαριασμούς του ΟΑΕΕ).
• Χαλάρωση προϋποθέσεων / υποχρεώσεων συμμετοχής όπως είναι η προϋπόθεση ανοδικού κύκλου εργασιών για τα προηγούμενα χρόνια.
59. Επαναπροσδιορισμός των απαιτήσεων εγγυήσεων από τις τράπεζες και τις ΜμΕ που συμμετέχουν στα προγράμματα χρηματοδότησης του ΕΣΠΑ, σε ό,τι αφορά τα επίπεδα και την αποτίμησή τους.
60. Αυτόματη είσπραξη του εξαγωγικού ΦΠΑ, αντιστάθμιση των οφειλών των εξαγωγικών επιχειρήσεων προς το κράτος (ασφαλιστικές εισφορές, φορολογία κερδών, προκαταβολή φόρου, κλπ) με την οφειλόμενη επιστροφή Φ.Π.Α.
61. Μείωση της γραφειοκρατίας με την δημιουργία Διεύθυνσης Εξαγωγικών Επιχειρήσεων στο Υπουργείο Ανάπτυξης με αντικείμενο την άμεση διεκπεραίωση των αιτημάτων των εξαγωγικών επιχειρήσεων (εναλλακτικά το έργο αυτό μπορεί να ανατεθεί στα κατά τόπους επιμελητήρια)
62. Ενίσχυση της ρευστότητας των εξαγωγικών επιχειρήσεων σε συνεργασία με τις Τράπεζες στα πλαίσια της αναχρηματοδότησης τους, προγράμματα ΕΣΠΑ, κλπ.
63. Βελτίωση των τρόπων προώθησης προϊόντων και καινοτόμων υπηρεσιών στο εξωτερικό με τη συνδρομή του κράτους (αναβάθμιση του ρόλου του ΟΠΕ με παράλληλες δράσεις των εμπορικών ακολούθων στις ανά χώρες ενδιαφέροντος πρεσβείες)
64. Εφαρμογή στρατηγικής που να ενισχύσει τη θέση της Ελλάδας σε περισσότερες αγορές και σε νέα αγροτικά προϊόντα υψηλότερης προστιθέμενης αξίας, με τους εξής στόχους:
• Τη σημαντική αύξηση των εξαγωγών των επωνύμων τυποποιημένων και πιστοποιημένων προϊόντων σε βάρος των εξαγωγών χύμα προϊόντων
• Την αύξηση των μεριδίων που κατέχει στις διάφορες διεθνείς αγορές και ιδιαίτερα σε ορισμένες αγορές στις οποίες κατέχει χαμηλά μερίδια αγοράς.
• Την διείσδυση σε νέες δυναμικές αγορές ταχέως αναπτυσσόμενων χωρών.
65. Στήριξη και συνδρομή των ΜμΕ για πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, με κατάλληλες πολιτικές, διαδικασίες, σύμβουλους, υποδομές και δίκτυα στήριξης για τις διεθνείς δραστηριότητες τους που αφορούν τις εξαγωγές, τις εισαγωγές, τις ξένες επενδύσεις, τις διεθνείς υπεργολαβίες, τη τεχνική συνεργασία κ.α.
66. Ιδιαίτερη μέριμνα στις εξαγωγικές επιχειρήσεις, απλοποίηση των διαδικασιών και μείωση της γραφειοκρατίας, παροχή πληροφόρησης για τις εξωτερικές αγορές και στενότερη συνεργασία των εμπορικών ακολούθων.
67. Η εξωστρέφεια των επιχειρήσεων μέσω τη ανάπτυξης εθνικών και τοπικών μαρκών (brands) παγκόσμιας εμβέλειας, δικτύων προώθησης και πωλήσεων στις ξένες αγορές.
68. Ουσιαστική ανάπτυξη της οικονομικής και επιχειρηματικής διπλωματίας.
69. Κινητοποίηση και αξιοποίηση της διασποράς, τόσο σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις στην Ελλάδα όσο και σε ό,τι αφορά την προώθηση των Ελληνικών εξαγωγών.
70. Εισαγωγή και Ενίσχυση της εκπαίδευσης για την επιχειρηματική διάσταση της οικονομίας στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια (οπωσδήποτε) εκπαίδευση.
71. Αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης (δημόσιας και ιδιωτικής) με στόχο την εξειδίκευση στελεχιακού δυναμικού σε τομείς αιχμής όπως οι διάφορες μορφές τουρισμού, οι αγροτικές καλλιέργειες, ο σχεδιασμός προϊόντων, η τυποποίηση κλπ
72. Ανάπτυξη της κουλτούρας της επιχειρηματικότητας, δημιουργικότητας και καινοτομίας μέσω της παιδείας και της εκπαίδευσης.
73. Σύνδεση της έρευνας πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με μικρές επιχειρήσεις για την ενίσχυση της υψηλής τεχνολογίας και της καινοτομίας.
74. Επιμόρφωση νέων επιχειρηματιών από στελέχη – μέντορες, σχετικά με τη κατάρτιση business plan, marketing plan, διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού κλπ, συμβουλευτική υποστήριξη για τη διενέργεια έρευνας αγοράς καθώς και άλλων αναγκών των νέων επιχειρηματιών και με επιτόπια Πρακτική εξάσκηση στις εταιρείες μέλη μας
75. Υποστήριξη της Πολιτείας για το συντονισμό και την ανάπτυξη cluster καινοτομίας.
76. Δημιουργία Γενικής Γραμματείας Νεανικής Επιχειρηματικότητας.
77. Διοργάνωση και υποστήριξη εργαστηρίων, σεμιναρίων και διαγωνισμών που αφορούν την νεανική επιχειρηματικότητα.
78. Απελευθέρωση των μεταφορών.
79. Εκσυγχρονισμός του σιδηροδρομικού δικτύου που θα διευκολύνει τις μεταφορές και άμεση συνεργασία με στρατηγικό επενδυτή
80. Δημιουργία επιχειρηματικών πάρκων για επιχειρήσεις, ώστε να διευκολυνθεί και η δικτύωση των επιχειρήσεων (clusters, συνεταιρισμοί κ.α), ιδιαίτερα των μεταποιητικών.
81. Προώθηση στοχευμένων παραγωγικών δημοσίων επενδύσεων. Οι επενδύσεις αυτές, με την συμμετοχή και του ιδιωτικού τομέα (δυνατότητα ΣΔΙΤ, μπορούν να συμπεριληφθούν και κοινοτικοί πόροι), θα έχουν ισχυρή θετική επίδραση στη αναθέρμανση της οικονομικής δραστηριότητας.
82. Άμεσα μέτρα επανεκκίνησης και ενίσχυσης του κλάδου κατασκευών, δημοσίων έργων και υποδομών.
83. Απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης για τις ΜμΕ, και ειδικότερες διορθώσεις στον πρόσφατο νόμο για την αδειοδότηση, με την άρση της εξαίρεσης της Αττικής.
84. Μείωση του χρόνου έκδοσης αδειών και εγκρίσεων με δημιουργία Κέντρων Εξυπηρέτησης Επιχειρήσεων, με εσωτερική διοικητική αναζήτηση εγγράφων.
85. Δημιουργία ‘’Ζωνών Καινοτομίας’’: Θεσμοθέτηση κατάλληλων ρυθμίσεων για τη μετατροπή των ιστορικών κέντρων και υποβαθμισμένων περιοχών στα μεγάλα αστικά κέντρα, σε ‘’Ζώνες Καινοτομίας’’, φυλασσόμενες (συνδυαστικά αστυνομία και ιδιωτικές εταιρείες φύλαξης) .
86. Ολοκλήρωση χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού, ώστε να αρθούν τα εμπόδια από την ασάφεια του καθεστώτος χρήσεων γης σε πολλές περιοχές της χώρας.
87. Αναθεώρηση της εμπορικής πολεοδομίας με στόχο τον περιορισμό της άναρχης και ανισόρροπης επέκτασης των πολυκαταστημάτων και των μεγάλων εμπορικών κέντρων τύπου.
88. Λήψη μέτρων για την αναβάθμιση των τοπικών αγορών ώστε να είναι να μην εξαφανισθούν από τα πολυκαταστήματα και να καταστούν ελκυστικοί πόλοι τουριστικού ενδιαφέροντος.
89. Εθνικός χωροταξικός αναπτυξιακός σχεδιασμός και ποιοτική διασφάλιση της κατασκευής των ακινήτων, ώστε να υπάρξει επιχειρηματικό ενδιαφέρον από επενδυτές, που να μπορούν να αξιολογήσουν τις προοπτικές που θα έχουν για οποιαδήποτε επένδυση ξεκινήσουν.
90. Πολεοδομήσεις νέων περιοχών και επεκτάσεις των υφισταμένων σχεδίων, ώστε να υπάρξει προστιθέμενη αξία σε περιοχές που προσφέρονται για μεγάλα οικιστικά προγράμματα.

ΔΗΛΩΣΕΙΣ KARAS ΓΙΑ ΣΥΡΙΖΑ: ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΙΚΗ ΚΩΜΩΔΙΑ

Stelios Fenekos

30 Ιανουαρίου

Σε ποια χώρα θέλουμε να ζούμε;
Σε μία τριτοκοσμική χώρα, με ανεπάγγελτους, μειονεκτούντες και ανασφαλείς πολιτικούς που να την οδηγούν στην υπανάπτυξη, ξεχασμένη στη γωνιά της Ευρώπης, εσωστρεφή, ευάλωτη και συμπλεγματική, η σε μία σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, όπου οι πολιτικοί της θα μπορούν να μιλάνε με ίσους όρους, να διαπραγματεύονται και να υποστηρίζουν τα συμφέροντα της χώρας με εξωστρέφεια, ορθολογισμό, γνώση, επιχειρήματα και νηφαλιότητα ως ίσος προς ίσον, που ο λόγος τους θα δείχνει τη σοβαρότητα τους και θα χαίρει ανάλογης αποδοχής;

Λέει στη Βουλή επίσημα ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Othmar Karas: «Συναντηθήκαμε στο Στρασβούργο με τον κ. Τσίπρα. Εκεί πάνω από μια ώρα τον ρωτήσαμε ποια είναι η εμπειρία σας ως ηγέτη της αντιπολίτευσης, ποιοι είναι οι στόχοι σας, ποιες είναι οι προτάσεις σας, τι μπορείτε να κάνετε καλύτερα και επί μια ώρα δεν έλεγε τίποτα ο υπεύθυνος της αντιπολίτευσης…..Το μόνο που είπε είναι ότι στηρίζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και θέλει να του δώσει περισσότερες αρμοδιότητες στις συναλλαγές και στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα. Καμία κριτική άλλης μορφής. Το μόνο που είπε είναι ότι θα μας στηρίξει στην έκθεσή μας. Αυτό έχω να πω».

Και επειδή δεν άρεσαν στο ΣΥΡΙΖΑ όσα είπε ο κος Karas, ο εκπρόσωπος τύπου τον κατηγόρησε για χοντροκομμένη και ψευδή επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα, τονίζοντας ότι ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «έκανε το χατίρι στον φίλο του κ. Σαμαρά και δε σεβάστηκε ούτε την ιδιότητά του, ούτε τη χώρα που τον φιλοξενεί.»

Το ευτράπελο είναι ότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάλαβαν τι έλεγε την ώρα που μιλούσε στη Βουλή, ότι δηλαδή αναφερόταν στον κ. Τσίπρα (η μεταφράστρια συνέβαλε χωρίς να το θέλει στη σύγχρονη ‘’αριστοφανική κωμωδία’’, μεταφράζοντας ‘’Κύπρος’’ αντί ‘’Τσίπρας’’) και μέσα σε ένα αλαλούμ ανοησιών, προσέτρεξαν στο ξενοδοχείο που έμεναν οι εκπρόσωποι για να ‘’πάρουν το αίμα τους πίσω’’ και να κάνουν δηλώσεις με ‘’περίσσεια παλληκαριάς’’. Και ενώ προσπάθησαν να καλύψουν την απύθμενη ανεπάρκεια τους, στην ουσία την ανέδειξαν περίτρανα. Καλύτερα να σιωπούσαν!

Αλήθεια, αυτή την Ελλάδα θέλουμε;

ΚΑΝΕΝΑ ΧΗΜΙΚΟ ΑΠΟΒΛΗΤΟ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΓΙΑ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΟΛΙΓΩΡΙΕΣ

Stelios Fenekos

28 Ιανουαρίου

Είναι απορίας άξιο πως η κυβέρνηση με την εκπροσώπηση του κου Βενιζέλου συμφώνησε να γίνει η καταστροφή 800 τόνων χημικών όπλων της Συρίας, με τη μέθοδο της υδρόλυσης, εν πλω, πάνω στο πλοίο του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού «MV Cape Ray», στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κρήτης, Μάλτας και Λιβύης.

Η ποσότητα των χημικών είναι τεράστια (800 τόνοι) και όπως γίνεται αντιληπτό το πλοίο που θα τα μεταφέρει πρέπει να έχει δυνατότητες διαχείρισης της ποσότητας ύδατος που θα χρειασθεί, των χημικών που θα χρησιμοποιηθούν και των χημικών που θα προκύψουν. Και βέβαια το πιθανότερο είναι να μην κρατάει τα υδαρή απόβλητα της χημικής επεξεργασίας, αφού θα είναι πολλαπλάσια της ποσότητα χημικών που θα υποστούν υδρόλυση και κάπου θα πρέπει να τα ρίξει.

Κατά συνέπεια τα υδαρή απόβλητα που θα χαρακτηριστούν ακίνδυνα (πόσο ακίνδυνα είναι;), θα ριφθούν στα νερά της Μεσογείου, όπως και ποσότητα από χημικά απόβλητα που θα χαρακτηριστούν(;) κι αυτά ακίνδυνα. Όπως δηλώθηκε από τους εκπροσώπους του ΟΗΕ, η μόνη δέσμευση που αναλαμβάνεται είναι να κατακρατήσουν στο πλοίο τα πλέον επικίνδυνα χημικά (που δεν μας λένε πόσα θα είναι).
Κι εδώ όμως οι δηλώσεις είναι αντιφατικές, διότι άλλοτε δηλώνεται από επίσημα χείλη ότι θα πωληθούν(;) σε χώρες που τα χρειάζονται για ειρηνικές χρήσεις, άλλοτε ότι θα πάνε σε εγκαταστάσεις θερμικής καταστροφής τους στη Γερμανία.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι εύλογα και αδικαιολόγητα αναπάντητα, μέχρι τώρα:
Αφού ούτως ή άλλως μία μεγάλη ποσότητα επικίνδυνων χημικών αποβλήτων που θα προκύψουν από την υδρόλυση, θα μεταφερθεί δια θαλάσσης στις εγκαταστάσεις θερμικής καταστροφής στη Γερμανία, τότε γιατί δεν μεταφέρονται κατευθείαν και οι 800 τόνοι χημικών, ώστε να μην υπάρχει ανάγκη υδρόλυσης και απόρριψης οιασδήποτε ποσότητα υδαρών αποβλήτων στη Μεσόγειο;

Η επιχειρηματολογία ότι επιλέγεται να γίνει αρχικά υδρόλυση στη Μεσόγειο, γιατί εκεί θα υπάρχουν μικρότεροι κίνδυνοι για το πλοίο, δεν ισχύουν, αφού ούτως ή άλλως τελικά τα πλέον επικίνδυνα απόβλητα θα μεταφερθούν δια θαλάσσης στις εγκαταστάσεις ξηράς για θερμική καταστροφή στη Γερμανία.
Σημειωτέον ότι η μεταφορά δια ξηράς ή δια αέρος των τελικών χημικών που θα μείνουν, έχει απορριφθεί, γιατί είναι απείρως πιο επικίνδυνη από την μεταφορά δια θαλάσσης.

Η ‘’κοινωνία αξιών’’ καλεί τη Κυβέρνηση και το υπουργείο Εξωτερικών:

1. Να πάψουν να αδρανούν και να συνεργασθούν ταχύτατα με τις λοιπές χώρες της Μεσογείου, αξιοποιώντας τις πολλές δυνατότητες που δίνονται από το διεθνές δίκαιο ώστε να μην επιτραπεί η υδρόλυση των χημικών και η απόρριψη των επικίνδυνων αποβλήτων στη Μεσόγειο.
2. Να απαιτήσουν την επιβίβαση στο πλοίο ειδικής μικτής πολυεθνικής επιτροπής από κατάλληλους επιστήμονες και με τη συμμετοχή Ελλήνων, που να επιβλέπουν την τήρηση των συμφωνηθέντων.

Το θέμα της καταστροφής του περιβάλλοντος που ζούμε δεν ενδείκνυται για ολιγωρίες, φοβίες και το κυριότερο για ‘’πολιτικά ανταποδοτικά οφέλη’’

ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΑ: - ΤΙΣ ΠΤΑΕΙ; - ΠΩΣ ΘΑ ΒΕΛΤΙΩΘΟΥΝ ;

Stelios Fenekos

19 Ιανουαρίου

Οι πιο κραυγαλέες υποθέσεις διαφθοράς δημόσιων λειτουργών είναι αυτές με τα εξοπλιστικά προγράμματα.
Πρέπει να εκμεταλλευθούμε την ευκαιρία που μας δίνει η δικαιοσύνη και να δομήσουμε ένα καλύτερο σύστημα που να αποτρέπει την επανεμφάνιση των ιδίων φαινομένων. Γιατί η διαφθορά στα εξοπλιστικά προγράμματα οφείλεται εν πολλοίς και στο σύστημα επιλογής, ανάθεσης και υλοποίησης των εξοπλιστικών προγραμμάτων, που δίνει την ευκαιρία σε επίορκους δημόσιους λειτουργούς να αθετήσουν τον όρκο τους (πολιτικούς, συμβούλους και στρατιωτικούς).

Υπάρχουν εσωτερικά παθογενή ζητήματα στην ανάθεση και εκτέλεση των συμβάσεων για τα εξοπλιστικά. Η διαφθορά στην άμυνα εκδηλώνεται με διάφορες μορφές, όπως στη τιμή και στη διαπραγμάτευση του ποσού, στην επιλογή των οπλικών συστημάτων (εάν τα επιλεγέντα οπλικά συστήματα εξυπηρετούν τον στρατηγικό και επιχειρησιακό σκοπό) και στην υλοποίηση των συμβάσεων (στην επιλογή του κατάλληλου αναδόχου).

1. Αυτοτελής νομική υπηρεσία: Είναι σαφής η ανάγκη του ΥΠΕΘΑ, να έχει αυτοτελή νομική υπηρεσία που να εξυπηρετεί και το ΓΕΕΘΑ και τους κλάδους των Ε.Δ. και όχι απλούς νομικούς συμβούλους. Η νομική αυτή υπηρεσία να παρέχει υπεύθυνα υποστήριξη σε όλα τα στάδια της υλοποίησης των συμβάσεων και της παραλαβής των εξοπλισμών.
2. Στρατηγικές και επιχειρησιακές ανάγκες ρεαλιστικές: Η βάση για την αιτιολόγηση κάθε οπλικού συστήματος είναι το στρατηγικό δόγμα και οι επιχειρησιακές ανάγκες που πρέπει να υποστηριχθούν με αυτό το σύστημα. Στο στρατηγικό σχεδιασμό, υπάρχουν διαφορετικά μοντέλα. Η Αμερική σχεδιάζει με μαξιμαλιστικό τρόπο βασιζόμενη στο πιο ακραίο και χειρότερο σενάριο (worst case scenario). Το ΝΑΤΟ καταρτίζει στρατηγικό σχέδιο με βάση ένα μεσαίο ρεαλιστικό σενάριο, γιατί μπορεί να βασισθεί και στα οπλικά αποθέματα κάθε χώρας μέλους. Η Ελλάδα λειτουργεί εν πολλοίς σε μαξιμαλιστική βάση (πολλές φορές τα στρατηγικά δόγματα είναι υπερβολικά και απαιτούν τεράστιο αριθμό εξοπλισμών), ενώ θα πρέπει να μεταβεί σε σχεδιασμό με βάση ένα μέτριο ρεαλιστικό σενάριο, καθώς θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και οι διαθέσιμοι πόροι και οι επιδιωκόμενες επιχειρησιακές συνέργιες μεταξύ των κλάδων στην υποστήριξη κάθε δόγματος.
3. Τεκμηρίωση της ανάγκης εξοπλισμών: Η ανάγκη για την πρόκριση ενός εξοπλιστικού προγράμματος, τεκμηριώνεται πάνω στα στρατηγικά και επιχειρησιακά δόγματα, που πολλές φορές διογκώνονται για να δικαιολογήσουν μία επιβαλλόμενη τεχνηέντως ανάγκη εξοπλιστικού προγράμματος. Η ανάγκη αυτή μπορεί να προκαλείται είτε από άλλο φορέα (π.χ. μία χώρα μας γνωστοποιεί ότι μπορεί να μας πουλήσει οπλικά συστήματα και προβάλλονται ανταποδοτικά πολιτικά οφέλη αν τα αγοράσουμε) είτε από την ίδια την Ελλάδα που χρειάζεται προμήθεια οπλικών συστημάτων, οπότε πρόκειται για ουσιαστική ανάγκη. Και σε αυτή όμως τη περίπτωση μπορεί να επιλεγούν οπλικά συστήματα μετά από πολιτικές πιέσεις από κάποια χώρα για να επιλεγούν τα δικά της.
4. Αποφυγή χειραγώγησης του διοικητικού συστήματος: Εάν η ανάγκη είναι πραγματική και ουσιαστική, τότε η τεκμηρίωσή της είναι εύκολη. Στην περίπτωση που η ανάγκη είναι πλασματική, τότε επιχειρείται χειραγώγηση του διοικητικού συστήματος για την τεκμηρίωσή της, αφού θα πρέπει πρώτα να προβληθεί η στρατηγική/επιχειρησιακή ανάγκη και να εγκριθεί, να δημιουργηθεί δηλαδή η ανάγκη και να χειραγωγηθούν οι επιτροπές για προβολή της συγκεκριμένης επιλογής.
5. Υπερβολικές αρμοδιότητες της ΓΔΑΕΕ: Κρίσιμο σημείο όπως έχει αποδειχθεί από τις καταδίκες πολιτικών και συμβούλων μέχρι τώρα, είναι και ο ρόλος του επιτελείου του Υπουργού, σήμερα της ΓΔΑΕΕ, που ανήκει διοικητικά στον Υπουργό. Η συγκέντρωση όλων των αρμοδιοτήτων στη ΓΔΑΕΕ, που έχει την ευθύνη όλων των διαδικασιών από την υπογραφή των συμβάσεων και τις διαδικασίες επιλογής, της διαπραγμάτευσης, μέχρι και του καθορισμού των αρμοδιοτήτων όλων των επιτροπών, ακόμη και της έγκρισης των μελών τους για την επιλογή, αξιολόγηση και εκτέλεση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, δίνει τη δυνατότητα χειραγώγησης όλης της διαδικασίας. Οι περισσότερες από τις αρμοδιότητες αυτές μπορούν να αφαιρεθούν από την ΓΔΑΕΕ και να αναληφθούν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και διαφάνεια από το επιτελείο του ΓΕΕΘΑ.

6. Ευθύνη του ΚΥΣΕΑ: Σημαντική είναι και η ευθύνη του ΚΥΣΕΑ, που λαμβάνει τις τελικές αποφάσεις και θα έπρεπε να αντιδρά και να μην εγκρίνει τις περιπτώσεις προβολής υπερβολικών στρατηγικών δογμάτων και εξοπλιστικών αναγκών.
7. Αρμοδιότητες εποπτικών αρχών: Ως εποπτικό όργανο λειτουργεί η σχετική Επιτροπή στη Βουλή, που εγκρίνει τα προγράμματα, αλλά θα πρέπει να ξεπεράσει τα προβλήματα πολιτικών ανταγωνισμών και να λειτουργεί ορθολογικά με βάση το δημόσιο συμφέρον. Στην Ολλανδία σημαντικό ρόλο διαδραματίζει το Ελεγκτικό Συνέδριο καθώς δεν πραγματοποιείται καμία προμήθεια αμυντικού εξοπλισμού χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του Ελεγκτικού Συνεδρίου το οποίο ελέγχει την τιμή. Στην Ελλάδα, το ελεγκτικό συνέδριο έχει περιορισμένη αρμοδιότητα ως εποπτική αρχή και με την παρούσα δομή δεν μπορεί να εφαρμοστεί ανάλογη διαδικασία με το Ολλανδικό μοντέλο. Θα μπορούσε όμως να αναλάβει πιο διευρυμένες αρμοδιότητες, με προβλέψεις τέτοιες, ώστε να μην επιφέρει σημαντικές καθυστερήσεις στην συνολική διαδικασία.
8. Αποφυγή διάχυσης της ευθύνης με πολυπλοκότητα : Μέσω της ύπαρξης πολλών επιτροπών διαχέεται η ευθύνη και δεν μπορεί να προσδιοριστεί με βεβαιότητα ποιος πραγματικά χειραγωγήθηκε και φταίει για τη διαφθορά. Την αποκλειστική αρμοδιότητα και συνολική ευθύνη, σε ότι αφορά το σχεδιασμό, την επιλογή και την υλοποίηση των εξοπλισμών, θα πρέπει να την αναλάβει ο Α/ΓΕΕΘΑ, ο οποίος περιβάλλεται και από τους αρχηγούς των 3 κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και έχει επαρκές επιτελείο και καλύτερους μηχανισμούς ελέγχου, σε σχέση με το οποιοδήποτε υδροκέφαλο επιτελείο συμβούλων του Υπουργού. Ο ρόλος της ΓΔΑΕΕ να περιοριστεί μόνο στο επίπεδο υπογραφής των συμβάσεων και διενέργειας διαγωνισμών.
9. Διαφάνεια στη διαπραγμάτευση και στις τιμές: Αναφορικά με τον τρόπο προσδιορισμού της τιμής, η Ελλάδα στο παρελθόν επέλεγε να προμηθευτεί νέα οπλικά συστήματα γιατί πετύχαινε χαμηλότερη τιμή. Όμως αυτό μεταφράστηκε από το διεφθαρμένο περιβάλλον σε ευκαιρία για υπερτιμολογήσεις, αφού στα καινούρια οπλικά συστήματα δεν υπάρχουν συγκριτικά στοιχεία κόστους (αγοράς από άλλα κράτη). Η καλύτερη λύση είναι η συμμετοχή της χώρας σε διακρατικές κοινοπραξίες για την συμπαραγωγή οπλικών συστημάτων που θα έχουν τελικά μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα σε όλα τα επίπεδα και θα επιτυγχάνονται διαφανείς διακρατικές διαπραγματεύσεις και συμφωνίες. Όσον αφορά την τιμή, αυτή θα είναι συγκεκριμένη και δεν θα παρέχονται μεγάλες δυνατότητες διαπραγμάτευσης.
10. Αποφυγή Κατάτμησης των προγραμμάτων και των υπερτιμολογήσεων: Έξ ίσου σημαντική παθογένεια είναι και η κατάτμηση των εξοπλιστικών, με διαφορετικές συμβάσεις και προγράμματα, όσον αφορά φορείς, συστήματα, όπλα, πυρομαχικά κλπ. Η κατάτμηση αυτή ανεβάζει κατά πολύ το συνολικό κόστος πρόσκτησης ενός φορέα, αφού αλλάζουν σημαντικά τα αρχικά σχέδια, τα όπλα και τα συστήματα που θα φέρουν. Ταυτόχρονα δίνονται ευκαιρίες για διαφθορά με την διόγκωση του κόστους, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα συγκριτικών στοιχείων (λόγω των αλλαγών αυτές δεν μπορούν να συγκριθούν με τις τιμές που πέτυχαν άλλες χώρες για ίδιους φορείς με άλλα συστήματα). Απαραίτητη συνεπώς προϋπόθεση που θα βοηθήσει καθοριστικά τη διαφάνεια είναι να μην γίνεται κατάτμηση και οι μελέτες να έχουν συγκριτικά στοιχεία τιμής για τα ίδια οπλικά συστήματα που ενδεχόμενα αγοράσθηκαν και από άλλες χώρες.
11. Υπολογισμός κόστους κύκλου ζωής: Είναι πλέον απαίτηση να προϋπολογίζεται και να παρουσιάζεται και το κόστος κύκλου ζωής ως καθοριστικό στοιχείο για την επιλογή ενός οπλικού συστήματος. Σημαντικό επίσης είναι, να αξιοποιηθεί η δυνατότητα που δίνει το θεσμικό πλαίσιο για επαναδιαπραγμάτευση, σε περίπτωση που διαπιστώνονται υπερβολικές προσφορές και αποτιμήσεις.
12. Αποτελεσματικότητα στις ρήτρες ακεραιότητας: Στο νόμο του 2011, υπάρχουν οι ρήτρες ακεραιότητας, αλλά δημιουργείται προβληματισμός για την αποτελεσματικότητά τους, αφού οι δικαστικές διαμάχες που θα προκύψουν, μέχρι να βγουν τελεσίδικες αποφάσεις, δεν επιτρέπουν την επιβολή των επιπτώσεων. Επίσης πρέπει να επανεξεταστούν οι ρήτρες διαιτησίας και καθυστερήσεων, ώστε να προβλέπονται σε όλα τα στάδια του κάθε προγράμματος και να λειτουργούν αποτελεσματικά.
13. Οι πληρωμές να συμβαδίζουν με την εξέλιξη του έργου και να μην δίνονται τα χρήματα προκαταβολικά.

14. Μείωση του Απόρρητου χαρακτήρα: Σε ότι αφορά το απόρρητο χαρακτήρα των περισσοτέρων προγραμμάτων, στην σημερινή εποχή της πληροφορίας δεν είναι ρεαλιστικός. Θα πρέπει συνεπώς υπέρ της διαφάνειας και της αποτροπής της πιθανότητας διαφθοράς, να μειωθούν στο ελάχιστο τα απόρρητα προγράμματα και να μειωθούν οι εξαιρέσεις που εξακολουθούν να υφίσταται στο νόμο του 2011.

15. Αποφυγή ‘’Bottle necks’’ στην οργάνωση: Επίσης δεν θα πρέπει για λόγους λειτουργικότητας αλλά και αποφυγής αυξημένων δυνατοτήτων χειραγώγησης της διαδικασίας από κάποιον, να υπάρχουν τα λεγόμενα ‘’bottle necks’’ στην οργάνωση. Δηλαδή τα κομβικά εκείνα πρόσωπα η φορείς στα οποία να συγκεντρώνονται καθοριστικές αποφασιστικές αρμοδιότητες, στα ενδιάμεσα στάδια της διαδικασίας (όπως είναι η ΓΔΑΕΕ) .

16. Ευθύνη και αρμοδιότητες: Οι αρχηγοί κλάδων και ο ΑΓΕΕΘΑ πρέπει να έχουν την ευθύνη για το επιχειρησιακό κομμάτι καθορισμού των αναγκών και υλοποίησης των οπλικών προγραμμάτων, ενώ ο υπουργός και πρόεδρος του ΣΑΜ (Συμβουλίου Άμυνας) θα πρέπει να έχει την πολιτική ευθύνη, την συνολική εποπτεία, την ευθύνη εισήγησης στο ΚΥΣΕΑ και διαχείρισης της πολιτικής απόφασης.

Η στρατιωτική ηγεσία θα πρέπει με προτάσεις και βούληση να αναλάβει τις ευθύνες της και να απαιτήσει τις αρμοδιότητες που της ανήκουν καθώς και το ταχύτατο ξεκαθάρισμα επί των ευθυνών που προκύπτουν για τα στελέχη της.
Πρέπει να αντιδράσει στην προσπάθεια μετάθεσης των ευθυνών σε υπηρεσιακούς παράγοντες που έντεχνα μεθοδεύθηκε και προβάλλεται από το πολιτικό σύστημα.

Πολιτικοί και σύμβουλοί τους έχουν καταδικασθεί μέχρι τώρα και όχι στρατιωτικοί εν ενεργεία. Ας μην το ξεχνάμε αυτό.
Αν ενέχονται εν ενεργεία στελέχη, ας απαιτήσουν ταχύτατη διαλεύκανση και ας προφυλάξουν τις ένοπλες δυνάμεις από την λάσπη που εκτοξεύουν προς κάθε κατεύθυνση οι ένοχοι.

ΟΙ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΡΙΣΑΪΣΜΟΙ ΔΕΝ ΕΥΝΟΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ

Stelios Fenekos

16 Ιανουαρίου

Ξαφνικά, αγχωμένα, θυμήθηκαν όλοι μια ανάσα πριν τις ευρωεκλογές τις συνεργασίες.
Κάποιοι με περίσσεια ''δημοκρατικότητας'', καλούν όλους τους άλλους να ενταχθούν στο σχήμα τους, υπό την ηγεσία τους ‘’εννοείται’’!!!
Άλλοι πάλι ψάχνουν για την κολυμβήθρα του Σιλωάμ είτε σε ξενιστές είτε αλλάζοντας όνομα, πιστεύοντας ότι έτσι θα ξαναμπούν αμόλυντοι στο ‘’παιχνίδι’’, με τα ίδια μυαλά της μικροπολιτικής όμως.

Η ‘’κοινωνία αξιών’’ και οι ‘’Δημοκρατικοί’’ (η μόνη συνεργασία που πέτυχε, συνεχίζει να προχωρά γιατί έγινε με δημοκρατικούς, συνεπείς και καθαρούς όρους), έχουν κάνει μία πρόταση εδώ και μήνες.
Την έκθεση σε εκλογές με κοινό ευρωψηφοδέλτιο όσων πολιτικών σχηματισμών και κινήσεων έχουν συναφείς θέσεις για την Ευρώπη, χωρίς κομματικό χαρακτήρα, αλλά με τους ικανότερους, που να μπορούν να εκπροσωπήσουν δυναμικά τη χώρα στα ευρωπαϊκά όργανα, χωρίς αρχηγικά καπελώματα, χωρίς πόλεμο για να μπουν οι ‘’δικοί μας’’ κλπ.

Έκτοτε πολλοί προσπάθησαν να διαμορφώσουν τις δικές τους κακέκτυπες προτάσεις συνεργασίας, οι οποίες βασίζονται σε ψηφοθηρικούς και μόνο λόγους και δεν καταφέρνουν να κρύψουν τις ηγεμονικές βλέψεις και τις υστερόβουλες προσωπικές επιδιώξεις.
Η ‘’κοινωνία αξιών’’ και οι Δημοκρατικοί, συνεχίζουν να διαβουλεύονται με άλλους πολιτικούς σχηματισμούς και πολιτικές κινήσεις, επιδιώκοντας να διευρυνθεί η ομάδα αυτών, που με αρχές μπορούν να συνεργασθούν αποτελεσματικά για την βέλτιστη εκπροσώπηση της χώρας μας στο ευρωκοινοβούλιο.

ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ‘’ΙΕΡΕΣ ΑΓΕΛΑΔΕΣ’’ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ;

Stelios Fenekos

10 Ιανουαρίου · 

Αγαπητοί φίλοι
Πριν από πολλούς μήνες και πολύ πριν αποκαλυφθούν οι ευθύνες για τα κόκκινα δάνεια που δόθηκαν χαριστικά σε γνωστούς επιχειρηματίες είχαμε γράψει:

ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ‘’ΙΕΡΕΣ ΑΓΕΛΑΔΕΣ’’ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ;

Δεν είναι λίγοι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο που ισχυρίζονται ότι η παγκόσμια κρίση προήλθε από τις κακές πρακτικές και τη διαπλοκή του χρηματοπιστωτικού συστήματος με το πολιτικό σύστημα.
......................................................
Στην Ελλάδα αυτό που βιώνουμε σε καθημερινή βάση σε ότι αφορά το τραπεζικό σύστημα είναι η συνεχής προσπάθεια να διασωθεί, οι συνεχείς ανακεφαλαιοποιήσεις, η έλλειψη ουσιαστικών ελέγχων των θεσμικών οργάνων σε όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα, με αποτέλεσμα να συνεχίζουν να παίζονται τεράστια παιχνίδια στη πλάτη των μικροεπενδυτών, των συναλλασσομένων, αλλά και όλων των πολιτών που επωμίζονται στην ουσία τα αποτελέσματα των κακών πρακτικών τους.

Αυτό που βλέπουμε καθημερινά είναι μονομερείς πράξεις αυθαιρεσίας από τις Τράπεζες, καταχρηστική αλλαγή των όρων δανεισμού, μετακύληση διαφόρων εξόδων, επιβαρύνσεων και κινδύνων στους συναλλασσομένους μαζί τους. Ταυτόχρονα έχουν σταματήσει οι χρηματοδοτήσεις της αγοράς και η παροχή εγγυήσεων, με αποτέλεσμα οι τράπεζες να μην επιτελούν το βασικό ρόλο για τον οποίο πήραν την άδεια λειτουργίας, ενώ συνεχίζεται επί μακρόν η προσπάθεια να στηριχθούν με συνεχείς επιβαρύνσεις του χρέους της χώρας.

Οι δικαιολογίες που εκφράζουν μεταθέτοντας τις ευθύνες αλλού για τα κόκκινα δάνεια, είναι τουλάχιστον ανεύθυνες και αφελείς. Τα περισσότερα από τα κόκκινα δάνεια είχαν δοθεί χωρίς ουσιαστικές διασφαλίσεις είτε σε διαπλεκόμενους και κομματικά προσκείμενους με χαριστικές προβλέψεις, είτε στη προσπάθεια να ανέβουν τα μπόνους των στελεχών. Τα ομόλογα επίσης που είχαν στα χέρια τους, αποκτήθηκαν στη προσπάθειά τους να στηρίξουν το πολιτικό σύστημα με το οποίο έχουν σφιχταγκαλιαστεί εδώ και πολλά χρόνια και το χρηματοδοτούν με απολύτως επισφαλή τεράστια δάνεια. Απλοί Τραπεζικοί υπάλληλοι έγιναν σε μερικά χρόνια κορυφαίοι μεγαλοτραπεζίτες, στηριζόμενοι από το κομματικό σύστημα που νέμεται το δημόσιο χρήμα.
...............................................................
Σήμερα μετά από τόσα χρόνια προσπαθειών οι τράπεζες ακόμη θέλουν να διασωθούν, ακόμη δεν έχουν εξυγιανθεί, ο χάρτης του τραπεζικού συστήματος έχει αλλάξει πλήρως, τα μεγάλα και αδιαφανή χρηματιστηριακά παιχνίδια με τις τραπεζικές μετοχές συνεχίζονται ανεξέλεγκτα και με ωφελημένους πάντα τους γνωστούς ''επιχειρηματίες και τους ''πολιτικά'' ευνοούμενους. Το σφιχταγκάλιασμα του πολιτικού συστήματος με τους τραπεζίτες συνεχίζεται.
Οι ευθύνες όλων αυτών είναι τεράστιες για την κατάρρευση της οικονομίας και την αδυναμία ανόρθωσης της και ο κάθε πολίτης αναρωτιέται:

‘’Μήπως τελικά οι Τράπεζες είναι οι ιερές αγελάδες της οικονομίας; ‘’
Μένει να δούμε τι θα αποκαλυφθεί ακόμη!

ΜΙΑ ΜΕΤΑ-ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΜΕ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΝ ''ΑΝΘΡΩΠΟ-ΠΟΛΙΤΗ''

Stelios Fenekos

9 Ιανουαρίου

Αγαπητοί φίλοι καλημέρα σας
Στην προσπάθεια μας να διαγνώσουμε το σημερινό περιβάλλον και να διαμορφώσουμε την μετα-ιδεολογία που θα χαρακτηρίζει τις πολιτικές του ‘’αύριο’’, διαπιστώνουμε στην Ελλάδα του ‘’σήμερα’’, την σύγκρουση δύο κυρίαρχων τάσεων.
Η μία τάση είναι αυτή του ‘’συντηρητισμού’’ και η άλλη αυτή της ‘’μονοτονίας’’ στη μονοδιάστατη αντίληψη για την οικονομία.

Λέγοντας ‘’συντηρητισμό’’, περιγράφουμε με λίγα λόγια την επιθυμία να διατηρηθούν οι ξεπερασμένες θεωρητικές ιδεοληψίες και τα στερεότυπα, να μην αλλάξει ο τρόπος ζωής, να μην μεταβληθούν σημαντικά οι συντελεστές παραγωγής και κοινωνικής οργάνωσης.
Σε ότι αφορά την έννοια της ‘’μονοτονίας στη μονοδιάστατη αντίληψη για την οικονομία’’, κυριαρχεί μία μονοτονία στην επίτευξη μόνο οικονομικών στόχων. Οι κοινωνικές ανάγκες δεν αναγνωρίζονται και υπάρχει αδιαφορία για την κοινωνική αποδόμηση που συντελείται.
Έχει αποδειχθεί ιστορικά, κοινωνικά και βιολογικά, ότι όπου στη φύση και στην ιστορική ανθρώπινη εξέλιξη, εμφανίσθηκε μία τέτοια διαδικασία ‘’μονοτονίας’’, επέφερε τεράστιες κοινωνικές και φυσικές αντινομίες και αποκλίσεις, αφού δημιούργησε ‘’γίγαντες, μεταλλάξεις και άλλα τέρατα’’.

Χωρίς έκπληξη, θα διαπιστώσουμε ότι τις δύο αυτές τάσεις τις υπηρετούν σήμερα οι εκπρόσωποι του διαμορφωμένου διπολισμού.
Την ‘’συντηρητική’’ προσέγγιση την εκφράζει η αριστερά και το πλήθος των νεο-συντηρητικών ‘’κεντρο-αριστερών’’ καιροσκόπων.
Την ‘’μονοτονία’’ της μονοδιάστατης κυριαρχίας της οικονομίας, όπου κυριαρχούν οι αριθμοί, την υπηρετούν άκριτα τα κόμματα της συγκυβέρνησης. Στην προσέγγιση αυτή η κοινωνία γίνεται στόχος καθημερινά, αξίες και αρχές υποτάσσονται στην μονοδιάστατη αυτή οικονομική λογική, με τελικό αποτέλεσμα να καταστρέφονται περισσότερα από όσα δημιουργούνται.

Η ‘’κοινωνία αξιών’’ εκφράζει σήμερα μία ρεαλιστική ριζοσπαστική ιδεολογία, στον αντίποδα και των δύο αυτών ξεπερασμένων και αναποτελεσματικών πολιτικών. Εκπροσωπεί το κοινωνικό κέντρο, με ιδεολογία τον κοινωνικό φιλελευθερισμό και δεν ενστερνίζεται την λογική της απλής ‘’συντηρητικής αντιπαράθεσης - συμμόρφωσης’’ με το σύστημα, που χαρακτήριζε ιστορικά τα κεντρώα κόμματα.

Η ‘’κοινωνία αξιών’’ ενστερνίζεται την αντίληψη της ‘’ριζικής εναντίωσης’’ στο παθογενές αυτό σύστημα.
Αντιτίθεται στην ‘’μικρο-διαχείριση’’ που κυριαρχεί στη συγκυβέρνηση σήμερα, όπου η πολιτική έχει καταρρεύσει και όλα υπακούουν σε μία ‘’λογιστική μικρο-διαχείριση’’.
Η πολιτική για μας είναι εμπνευστής, ομπρέλα και καθοδηγητής συνάμα, οφείλει να δείχνει τον δρόμο και να διαμορφώνει τον πιο αποτελεσματικό τρόπο υλοποίησης, εξουσιοδοτώντας τους καταλληλότερους για την διακυβέρνηση, χωρίς να αυτο - ακυρώνεται.
Οι προσπάθειες μας στηρίζονται σε αξίες και διέπονται από το πνεύμα ενός πολυδιάστατου, καθολικού εκσυγχρονισμού. Η οικονομία είναι μία από τις συνιστώσες της κοινωνικής ζωής. Πρέπει να υποστηρίζει ένα ευρύτερο σκοπό, την κοινωνική ευημερία.
Οι αρχές και οι αξίες πάνω στις οποίες στηρίζεται αυτή η μετα-ιδεολογία είναι:
• Οι αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού
• Η κοινωνική δικαιοσύνη,
• Η εθνική κυριαρχία στον σκληρό της πυρήνα (που βασίζεται στο Σύνταγμα, προστατεύει τη χώρα, τους πολίτες, τα Συνταγματικά δικαιώματα, τον πολιτισμό),
• Οι σταθερές πολιτιστικές και πνευματικές αξίες που κληρονομήσαμε,
• Η πατρίδα, ως ένα από τα βασικά στοιχεία στη διαμόρφωση της νέας μετα-ιδεολογίας.

Σε αυτές τις αρχές και αξίες βασίζεται και η διαχείριση των παρακάτω σημαντικών ζητημάτων:
• Της ανεκτικότητας στην ποικιλομορφία και στη διαφορετικότητα
• Της δυνατότητας κανονιστικής διευθέτησης των αναπόφευκτων συγκρούσεων που θα υπάρξουν, μεταξύ των διαφόρων κέντρων εξουσίας και των διαφορετικών αξιών σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία.

Υποκείμενο της πολιτικής αυτής μετα-ιδοελογίας, δεν είναι η τάξη, η φυλή ή το άτομο, αλλά ο ‘’άνθρωπος - πολίτης’’ με την έννοια της ‘’ύπαρξης’’, που ζει τη ζωή του ως κοινωνικό και πολιτικό όν, με φυσικά και συμβατικά δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Μόνο έτσι θα μπορέσει αυτός ο ‘’άνθρωπος - πολίτης’’, σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο να διαμορφώσει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες ώστε να μπορέσει να ‘’υπάρξει’’ αποτελεσματικά για μία καλύτερη ζωή.

Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ. ΗΛΘΕ Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ, ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

Stelios Fenekos

4 Ιανουαρίου

Αγαπητοί φίλοι
Οι εξελίξεις που διαμορφώνονται μετά από τις μαρτυρίες για τα εξοπλιστικά και η ένοχη στάση του πολιτικού συστήματος, που έντεχνα καλύπτεται πίσω από τις ‘’αποκαλύψεις’’, μας κάνουν να σκεφθούμε ότι ‘’η εποχή της αθωότητας τελείωσε’’.

Τελείωσε η εποχή που τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, αφοσιωμένα στα υπηρεσιακά τους καθήκοντα ασχολούνταν με το λειτούργημά τους, τις οικογένειες τους, το πως θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους, πως θα σπουδάσουν έντιμα και πως θα χαίρουν εκτίμησης στην ελληνική κοινωνία.
Πέρασε η εποχή που δεν ήταν ανάγκη να ενεργήσουν για να προστατεύσουν τον εαυτό τους και τα δικαιώματά τους.
Πέρασε η εποχή που παρά την δυσφήμιση που είχαν υποστεί από την χούντα, εν τούτοις είχαν καταφέρει με τη σοβαρότητα, τον επαγγελματισμό και τη συνέπεια να κατατάσσονται ως θεσμός στις πρώτες θέσεις της αξιολόγησης του κόσμου λόγω αυτών ακριβώς των χαρακτηριστικών.

Σήμερα καταρρίπτονται σιγά σιγά όλα.
Το πολιτικό σύστημα στην προσπάθεια του να μειώσει την δριμύτητα των λαθών του, τεχνηέντως, αποδομεί και τις ένοπλες δυνάμεις, καταστρέφει την εικόνα τους, αμφισβητεί ύπουλα την εντιμότητά τους. Για να μπορέσει να συντηρηθεί στις θέσεις του, καθημερινά, δίνει βορά σε ένα κοινωνικό κανιβαλισμό και μία άλλη κοινωνική ομάδα, στη λογική ότι ευθύνονται κι άλλοι, στη λογική του ‘’όλοι μαζί τα φάγαμε’’.
Και σε αυτό έχουν τεράστια ευθύνη και οι ηγεσίες των Eνόπλων Δυνάμεων που επέτρεψαν στον κομματισμό και στο πελατειακό κράτος να διαφθείρει τις ένοπλες δυνάμεις.

Δεν είναι αργά όμως. Όλα μπορούν να αναστραφούν.
Χρειάζεται αποφασιστικότητα και σθένος από τις νυν ηγεσίες των E. Δ. για να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να απαιτήσουν από το πολιτικό σύστημα την πλήρη διαλεύκανση των υποθέσεων. Να επιβάλλουν απόλυτο αποκομματισμό , καταπολέμηση των πελατειακών σχέσεων, κάθαρση και συνολική αξιοκρατική ανοικοδόμηση των Ε.Δ.

Είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν θύματα από την σύγκρουση αυτή.
Είναι όμως ευκαιρία για τους αρχηγούς να αναλάβουν τον ηγετικό ρόλο που όλοι μας περιμένουμε, με προσωπικό κόστος και να αποκαταστήσουν το κύρος των Ε. Δ. στην εμπιστοσύνη του κόσμου. Θα είναι ο πρώτος οργανισμός του Δημόσιου τομέα που ξεκίνησε την ριζική μεταρρύθμιση μόνος του, που ξερίζωσε τα παθογενή στοιχεία και σεβάσθηκε το λειτούργημα του έναντι των Ελλήνων πολιτών.

Ένας οργανισμός που καθοδηγείται από πραγματικούς ηγέτες που έχουν συναίσθηση του ρόλου των Ενόπλων Δυνάμεων και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους έναντι των στελεχών τους, τα οποία παρακολουθούν άφωνα και χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν τις εξελίξεις.

Η ΑΝΕΥΘΥΝΗ ΔΙΑΡΡΟΗ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Stelios Fenekos

3 Ιανουαρίου

Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι.
Ακούσαμε έκπληκτοι να δημοσιοποιούνται ανεύθυνα ονόματα αξιωματικών, ως αποδέκτες μίζας από αυτούς που εκπροσωπούσαν εταιρείες οπλικών συστημάτων και δρούσαν στο όνομα μεγαλύτερων συμφερόντων.

Πως οι ανακριτές επιτρέπουν την διαρροή και δημοσιοποίηση ονομάτων χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η ανάκριση, χωρίς να έχουν διασταυρωθεί στοιχεία και χωρίς να έχει διαπιστωθεί η βασιμότητα της μαρτυρίας. Διαρρέουν μάλιστα ονόματα ανθρώπων που έχουν πεθάνει, δεν μπορούν να υπερασπίσουν τον εαυτό τους και στους οποίους οφείλεται προστασία των δικαιωμάτων τους (έχουν ατομικά δικαιώματα κι' αυτοί).
Πόσο μάλλον όταν οι μαρτυρίες αυτές προέρχονται από ανθρώπους που ενέχονται για κακουργήματα, έχουν κάθε λόγο να πουν ψέματα, να μην πουν την αλήθεια ή να την εκφράσουν αλλοιωμένη και επιλεκτικά. Είναι προφανές ότι δεν λένε όλη την αλήθεια και καλύπτουν τα ‘’μεγάλα’’ ονόματα, τους καρχαρίες, και τους πολιτικούς που ενέχονται.

Η έλλειψη επαγγελματισμού και η ανευθυνότητα (για να μην σκεφθούμε κάτι περισσότερο), είναι αυταπόδεικτη για τις ανακριτικές αρχές. Ενώ προστατεύουν (σωστά) τα ατομικά δικαιώματα δολοφόνων παιδιών και βιαστών που συνελήφθησαν επ’ αυτοφώρω, αφήνουν ανεύθυνα (;) να διαρρεύσουν τα πάντα σε μία υπόθεση μεγάλης πολιτικής σημασίας, εις βάρος ανθρώπων για τους οποίους δεν έχει αποδειχθεί ακόμη τίποτε και έχουν το τεκμήριο της αθωότητας.

Δεν θα γίνω αυτόκλητος υπερασπιστής όσων καταμαρτυρήθηκαν ως αποδέκτες μιζών. Άλλωστε δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι θα αποδειχθεί και τι όχι. Οφείλω όμως να καυτηριάσω την αδυναμία αυτή των ανακριτικών αρχών. Είναι μία αδυναμία-κόλαφος για το δικαστικό μας σύστημα που γίνεται πλέον συνέχεια, χωρίς να λαμβάνονται τα αναγκαία διοικητικά μέτρα για να σταματήσει η πρακτική αυτή, που προσβάλλει τη Δικαιοσύνη, και δεν σέβεται τα ατομικά δικαιώματα.

Σε άλλες χώρες για ανάλογα αδικήματα (περί αδικήματος πρόκειται), θα είχαν ασκηθεί διώξεις όχι μόνο κατά των ανεύθυνων που έκαναν την διαρροή, αλλά και όσων δεν προστάτευσαν με τις δέουσες ενέργειες τους το απόρρητο της ανακριτικής διαδικασίας.

Η ''ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ'' ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ

Stelios Fenekos

30 Δεκεμβρίου 2013

Ένα από τα μεγάλα ζητήματα της παθογένειας του πολιτικού μας συστήματος είναι και η εφαρμογή των δημοκρατικών αρχών στην εσωτερική λειτουργία των κομμάτων.
Αυτό που μας έχει συνηθίσει το παλαιοκομματικό κατεστημένο, είναι η καταστρατήγηση των δημοκρατικών αρχών, ο αυταρχικός τρόπος λήψης αποφάσεων, το αρχηγικό στυλ λειτουργίας, η οικογενειοκρατία, οι πελατειακές σχέσεις, η ικανοποίηση προβεβλημένων στελεχών και η εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων.

Η εσωτερική λειτουργία των κομμάτων κακώς θεωρείται ότι ανήκει στη σφαίρα αρμοδιοτήτων του «αρχηγού» η μίας «κλειστής ηγετικής ομάδας».
Το Σύνταγμα θεωρεί ως φορείς της εκπροσώπησης της βούλησης του λαού τα κόμματα. Συγκεκριμένα στο άρθρο 12 μιλάει για την σύσταση ενώσεων και μη κερδοσκοπικών σωματείων, ενώ στο άρθρο 29 αναφέρεται στα πολιτικά κόμματα ως «ειδικής θεσμικής ποιότητας συλλογικά υποκείμενα».
Μάλιστα η νομιμοποίηση του κόμματος για να είναι δημοκρατικά αποδεκτή, προϋποθέτει την ακριβή περιγραφή του, ώστε να νομιμοποιείται η κομματική ιδιότητα και η παροχή κρατικής ενίσχυσης.

Η θεσμική συνεπώς λειτουργία των κομμάτων αναγνωρίζεται από το Σύνταγμα με την αρχή της Λαϊκής κυριαρχίας, διότι ο λαός μέσω του κόμματος αποκτά τη συνταγματικά εγγυημένη δυνατότητα συγκεκριμένης και επίκαιρης πολιτικής έκφρασης.

Η συνταγματική κατοχύρωση για το κόμμα έρχεται μέσα από το παρακάτω τριπλό θεσμικό καθεστώς λειτουργίας:
• ‘’Την ισότητα των συμμετεχόντων’’: Διασφαλίζει την ισότητα ευκαιριών και της ισοπολιτείας σε όλα τα μέλη του κόμματος (προϋποθέτει οπωσδήποτε την διασφάλιση της αρχής της ουδετερότητας του κράτους απέναντι στα κόμματα). Η αρχή αυτή κινδυνεύει όχι μόνο από κακόβουλη κρατική εμπλοκή (χαριστική η καταχρηστική) αλλά κυρίως από την ιδιωτική χρηματοδότηση που δεν είναι διαφανής και δεν υπόκειται σε ελέγχους, κανόνες και περιορισμούς
• ‘’Την ελευθερία έκφρασης’’: 1) «Εσωτερική» ελευθερία έκφρασης που αφορά το δικαίωμα ίδρυσης κόμματος και συμμετοχής στους πολίτες αλλά και την ελευθερία του εσωκομματικού διαλόγου. 2)«Εξωτερική» ελευθερία έκφρασης που προστατεύει το κόμμα από τις εξωτερικές παρεμβάσεις (κρατικές και ιδιωτικές-οικονομικές και άλλες αθέμιτες παρεμβάσεις).
• ‘’Τον δημόσιο χαρακτήρα’’: Δηλαδή το κόμμα αποτελεί «θεσμό του Συντάγματος». Είναι δηλαδή μία ένωση πολιτών Συνταγματικά κατοχυρωμένη, το καταστατικό του περιγράφει με ακρίβεια την σύσταση και τη δημοκρατική λειτουργία του. Η συγκρότηση και η δράση του είναι θεμελιώδες δικαίωμα για κάθε πολίτη. Επίσης έχει θεσμική «δημόσια αποστολή» και «δημόσια ευθύνη». Με απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, έχει την ικανότητα να είναι «υποκείμενο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων», λειτουργικά αναγκαία για την εκπλήρωση της συνταγματικής του αποστολής και ευθύνης.

Σύμφωνα δε με το άρθρο 29 παρ.1, εδ.2 του Συντάγματος, «..οφείλει να υπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του Δημοκρατικού πολιτεύματος».
Εύκολα συνάγεται ότι η αρχή της «εσωκομματικής δημοκρατίας» είναι αναγκαία για την ελευθερία της Δημοκρατικής διαδικασίας στο βασικό κύτταρο πολιτικής έκφρασης στη πολιτική ζωή του τόπου, που είναι το πολιτικό κόμμα.
Συνεπώς η «εσωτερική δημοκρατική λειτουργία» των κομμάτων είναι θεσμική υποχρέωση που κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα.

Η ''κοινωνία αξιών'' έχοντας πλήρη γνώση και συναίσθηση της συνταγματικής αποστολής και ευθύνης της έναντι των μελών της και της Δημοκρατίας, ενισχύει τις εσωκομματικές δημοκρατικές λειτουργίες σε όλα τα όργανά της, με συνέπεια και σταθερότητα

''ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ'' ΣΤΗΝ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ, ΣΤΙΣ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ

Stelios Fenekos

26 Δεκεμβρίου 2013

Η κυβέρνηση για μία ακόμη φορά επιβεβαιώνει την ανικανότητα των υπουργών της να διοικήσουν, παρουσιάζοντας ανερυθρίαστα μία ιδιόμορφη παγκόσμια πρωτοτυπία: Δεν κάνει τίποτε για να πιάσει τους λαθρεμπόρους καυσίμων, απλά ανεβάζει τη τιμή του πετρελαίου, αυξάνοντας τον ΕΦΚ, για να τους καταπολεμήσει (λέει).
Δεν υπάρχει λογική στις πράξεις αυτές πόσο μάλλον σε αυτά που λένε για να δικαιολογηθούν για την ανικανότητά τους.
Οι κ.κ. Στουρνάρας και Άδωνις, χέρι-χέρι, υπεραμύνονται στο ίδιο μήκος κύματος την εξαμβλωματική λογική τους, ανίκανοι να διαχειριστούν ορθολογικά, με όρους μάνατζμεντ, τα προβλήματα διακυβέρνησης.
Ως αποτέλεσμα πεθαίνουν άνθρωποι από έλλειψη θέρμανσης και περίθαλψης, στην Ευρωπαϊκή Ελλάδα του 21ου αιώνα.
«Αναγνωρίζουμε το πρόβλημα της τιμής και του μεγάλου ΕΦΚ, αλλά η θεραπεία δεν είναι η μείωση της τιμής… διότι έτσι… ανοίγουμε ένα παράθυρο στο λαθρεμπόριο καυσίμων και δίνουμε σε όλους ανεξαιρέτως το επίδομα θέρμανσης, ακόμη και, στην ακραία περίπτωση, για θέρμανση πισίνας!!!...», δήλωσε ακατανόητα... ο κος Στουρνάρας.
Καλυπτόμενος για μία ακόμη φορά με το γνωστό άλλοθι: «η πρόταση της κυβέρνησης για μείωση του φόρου, είχε απορριφθεί από την τρόικα, που είχε απορρίψει και τη διεύρυνση των κριτηρίων για το επίδομα θέρμανσης».
(Από την άλλη μεριά τεράστιος είναι και ο φαρισαϊσμός του Ευρ. Επίτροπου επί των Οικονομικών, Όλι Ρεν, που παραπέμπει στο Ευρ. Δικαστήριο τη χώρα για την αιθαλομίχλη)

Ο κος Στουρνάρας, δεν δίστασε να εκμεταλλευτεί και την γνωστή του ικανότητα στην… αυθαίρετη αξιοποίηση των στατιστικών στοιχείων για να καλύψει την υστέρηση στα έσοδα (ΕΦΚ και ΦΠΑ) από τα καύσιμα ως προς τους στόχους, αλλά και ως προς τα προηγούμενα χρόνια: «… η μείωση στην κατανάλωση του πετρελαίου θέρμανσης κατά 68%-70% μεταξύ 2012 και 2013, οφείλεται: Κατά 11,5% στην αύξηση της τιμής με την εξίσωση των φόρων, κατά 3,4% στην ύφεση, κατά 23,9% στις ηπιότερες καιρικές συνθήκες, κατά 32% στην αποθεματοποίηση και στην καταπολέμηση του λαθρεμπορίου».
Στεγνά, σκληρά νούμερα, χωρίς καμία ''λογική σκέψη'' ότι οι άνθρωποι αναγκάζονται να μην αγοράσουν πετρέλαιο γιατί είναι πανάκριβο και δεν έχουν χρήματα και γι αυτό καίνε κάρβουνα και ξύλα, νούμερα χωρίς καμία θεραπεία.

Χέρι-Χέρι μαζί του και ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης, που τόνισε πως: «Όσοι ζητούν τη μείωση του ΕΦΚ, ευνοούν τους λαθρεμπόρους πετρελαίου».
Για δε την αιθαλομίχλη, κωφεύοντας ανοήτως και αποκρύπτοντας τις πραγματικές αιτίες που όλοι γνωρίζουμε, είπε: «Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει αιθαλομίχλη, δεν είναι ελληνικό φαινόμενο..»

Αδιανόητη η νοοτροπία του κ. Στουρνάρα, αλλά και του κ. Γεωργιάδη, που μας προβληματίζουν για το σύνολο των ιδεοληψιών που διακατέχονται στη διαχείριση των δημόσιων πραγμάτων.

ΤΑ Υ/Β ΕΓΚΛΩΒΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΤΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Stelios Fenekos

19 Δεκεμβρίου 2013 

Η υπόθεση των υποβρυχίων συνεχίζει να φθείρει την πολιτική ζωή του τόπου, να απαξιώνει πρωθυπουργούς, αρχηγούς κομμάτων, πολιτικούς, και δημόσιους λειτουργούς, επηρεάζοντας την συνολική διαχείριση της οικονομικής κρίσης και τη ζωή όλων μας.
Μεσούσης της κρίσης κλείνονται συμφωνίες καταχρηστικές, εκατοντάδες εκατομμύρια εκταμιεύονται και δεν ξέρουμε που πάνε, ποιος τα πήρε, τι έργο παράχθηκε, ενώ από την άλλη πλευρά τα ναυπηγεία δεν δουλεύουν, οι εργάτες μένουν χωρίς δουλειά, τα υποβρύχια παραμένουν άχρηστα κουφάρια, και η κυβέρνηση προσπαθεί να διασωθεί, καλύπτοντας τα σκάνδαλα και διασώζοντας για μία ακόμη φορά τους βασικούς υπεύθυνους των κάκιστων συμφωνιών.

Το χειρότερο από όσα έκανε ο κος Βενιζέλος είναι ότι νομιμοποίησε τη παρανομία, αξιοποιώντας με την νομικίστικη αντίληψη που τον διακρίνει τις αδυναμίες του θεσμικού πλαισίου. Είναι χαρακτηριστική περίπτωση στη πολιτική ζωή του τόπου νομοθέτη, που δεν προσπαθεί να διορθώσει τα κενά του θεσμικού πλαισίου, αλλά προσπαθεί να δημιουργήσει τέτοια για να καλύψει κακές πολιτικές, καταχρηστικές συμφωνίες και να συγκαλύψει ευθύνες και σκάνδαλα.
Η κυβέρνηση έχει σφιχταγκαλιαστεί σε ένα θανάσιμο χορό με τον κο Βενιζέλο, που στερεί πλέον κάθε ελπίδα από το πολιτικό σύστημα να αυτοκαθαρθεί και να απεγκλωβιστεί από το πάτο που βρίσκεται τώρα.
Ο δε πρωθυπουργός, κρύβεται πίσω από όλα αυτά, εγκλωβισμένος στην αυτό-εικόνα του, αδυνατώντας να δώσει τη λύση που όφειλε. Ψέματα η κάθαρση που ισχυριζόταν, ψέματα η χρηστή διαχείριση των χρημάτων που δίνει από το υστέρημα του ο απλός πολίτης, ψέμα η βούληση, ψέμα το κτύπημα της γροθιάς στο τραπέζι που το κάνει δημόσια πολλάκις, μοιάζει με ''τικ'' πλέον.

Το κακό με τους πολιτικούς ‘’παλιάς κοπής’’ είναι ότι εγκλωβίζονται με τους λαϊκισμούς, τις υποσχέσεις, τις διαπλεκόμενες σχέσεις και μετά για να μην αποκαλυφθούν και φανούν ασυνεπείς είτε κρύβουν τα προβλήματα κάτω από το χαλί είτε λένε μεγαλύτερα ψέματα για να καλύψουν τα ψέματα και τα λάθη του παρελθόντος.
Και έτσι δημιουργείται ο φαύλος κύκλος του ψεύδους, της αναποτελεσματικότητας και της διαπλοκής. Η αρχική επιλογή (το ψέμα, το λάθος, η διαπλοκή), μπαίνει στο DNA της πολιτικής τους και απλά αναπαράγεται κάθε φορά μεγαλύτερο, σε κάθε απόφαση, σε κάθε πράξη τους.
Δεν γίνεται να διορθωθεί η μετάλλαξη, απλά χειροτερεύει.

1. 
   

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΑΠΕΤΥΧΕ. ΤΟ ΝΕΟ ΕΧΕΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΝΕΟΤΕΡΟΥ

Stelios Fenekos

12 Δεκεμβρίου 2013

Παρακολουθήσαμε με ανάμικτα συναισθήματα τη συγκέντρωση των παλιών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, με την ευκαιρία της συνάθροισης των ‘’58’’, όλους μαζί, αγελαίους, άλλους αμήχανους, άλλους έντρομους, σε μία εικόνα που βάραινε από τη σήψη και αναρωτηθήκαμε όλοι μας εύλογα:
‘’Τι είναι αυτό που οδηγεί τα κουρασμένα, ασταθή βήματά τους να συναθροίζονται πάλι, χωρίς να έχουν το σθένος να τραβήξουν το δρόμο τους, να ξεχωρίσουν, χωρίς καμία ικανότητα να ξεφύγουν από το τέλμα που οι ίδιοι έφτιαξαν, λέγοντας τα ίδια και κάνοντας τα ίδια;
Ποια κίνητρα, ποιοι ανεκπλήρωτοι πόθοι εξακολουθούν να τους βασανίζουν, να τους κρατάνε δέσμιους στο ίδιο μέλλον με το παρελθόν;’’

Ο ένας, ο νεότερος, θέλει να παραμείνει στα πράγματα γιατί αλλιώς τι θα κάνει στη ζωή του; Πως θα προχωρήσει μόνος του; χωρίς το κόμμα; έτσι έμαθε, δεν μπορεί να ζήσει αλλιώς, το κόμμα τον έφτιαξε, αυτή είναι η ζωή του.

Ο άλλος, λίγο μεγαλύτερος, θέλει να παραμείνει με κάθε θυσία σε θέσεις επιρροής και ισχύος, για να μην αποκαλυφθούν οι ευθύνες του και λογοδοτήσει, ενώ ο διπλανός του απλά θέλει μία τρίτη και τέταρτη ευκαιρία, όσες μπορέσει, μέχρι να αποδείξει ότι ''δεν είναι ανεπαρκής, ήταν άτυχος, τον πολέμησαν, του ήλθαν όλα στραβά και δεν μπόρεσε να δείξει τις ικανότητες του, να δείξει ότι αξίζει ακόμη''.

Ο τρίτος ο πιο μεγάλος τι να σκέφτεται άραγε; Ποιο είναι το κίνητρό του, ποιοι δαίμονες τον βασανίζουν ; Θέλει να σώσει τη χώρα; Να δημιουργήσει; Να πετύχει; Η μήπως είναι η υστεροφημία. Μήπως θέλει να διορθώσει την εικόνα του, να φτιάξει μια καλύτερη, όχι αυτή την αμαυρωμένη από τη βρωμιά και τα σκάνδαλα, να διώξει τις ερινύες που θα τον κυνηγούν αιώνια;
Η ιστορία είναι πολύ βαριά για να αφήσει τα πράγματα έτσι, χωρίς μία τελευταία προσπάθεια. Η ιστορία ξυπνάει όλα τα συναισθήματα που είχε ξεχάσει όταν ήταν δυνατός, ισχυρός, αλαζών και δεν τον άγγιζε τίποτε. Τι θα πουν οι άλλοι γι αυτόν; Τι θα μείνει πίσω γι' αυτόν στο μέλλον; Πως θα τον θυμούνται οι άλλες γενιές;

Και ξαφνικά η δυσαρέσκεια έγινε οίκτος, λύπη, μπορεί και λίγο συμπάθεια για αυτά τα ανθρώπινα ερείπια που αγωνιούν, αγωνιούν και τρέμουν για την εικόνα που θα αφήσουν πίσω τους, για την υστεροφημία τους, για την αδυσώπητη γραφίδα της ιστορίας.
Το μέλλον δεν μας επιτρέπει πισωγυρίσματα, μόνο οίκτο μπορούμε να δείξουμε.

Το χθες δεν είναι δικό μας για να το διορθώσουμε, αλλά το αύριο είναι δικό μας για να το κερδίσουμε ή να το χάσουμε.

Ο ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ

Stelios Fenekos

9 Δεκεμβρίου 2013

Ο προϋπολογισμός που υποβάλλεται κάθε χρόνο αλλά κυρίως η υλοποίησή του, αφορά όλους μας. Δεν δίνουμε λευκή επιταγή στη κυβέρνηση για την διαμόρφωσή του, χωρίς έλεγχο και απολογισμό, πόσο μάλλον όταν τον λογαριασμό τον πληρώνουμε όλοι μας.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα που υπάρχουν στους προϋπολογισμούς που υποβάλλονται από τις κυβερνήσεις είναι:

1. Η ανάπτυξη της οικονομίας στην Ελλάδα στηρίχθηκε σχεδόν πάντα σε μη ρεαλιστικούς προϋπολογισμούς που στην υλοποίησή τους ήταν κατά τεκμήριο ελλειμματικοί. Έτσι δημιουργήθηκε η κουλτούρα ότι αν κάποιος υπουργός οικονομικών πρότεινε σφιχτούς και ρεαλιστικούς προϋπολογισμούς, ήταν σκληρός και αντικοινωνικός, που εγκαθιστούσε λιτότητα και περιορισμούς.
2. Η ανάπτυξη βασίσθηκε πρωτίστως στις δημόσιες επενδύσεις, που δημιουργούσαν κατά κανόνα μεγάλα ελλείμματα στην υλοποίηση των προϋπολογισμών, λόγω υπερβάσεων (για πολλούς λόγους φανερούς και μη).
3. Τα μεγάλα ελλείμματα κρυβόντουσαν εύκολα με λογιστικές αλχημείες, που ήταν δύσκολο και χρονοβόρο να εντοπιστούν, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται στο λογαριασμό πολύ αργότερα (κατά παράβαση των αρχών του συντάγματος και του νόμου).
4. Ο προϋπολογισμός αποτελούσε αποκλειστική ευθύνη του υπουργού οικονομικών, που φρόντιζε πάντα να τον παρουσιάζει τελευταία στιγμή (κατά παράβαση της αρχής της δημοσιότητας), σε μία όσο το δυνατόν πιο σύντομη ‘’τελετή’’ (ει δυνατόν με άδεια έδρανα), χωρίς να προσδοκά κάποιος ότι θα είναι κάτι αξιόπιστο, δημιουργικό και ολοκληρωμένο. Οι κυβερνήσεις (και οι ίδιοι οι υπουργοί), ήθελαν να μειώσουν το χρόνο διαλόγου, να μην υπάρχουν αντιθέσεις (άρα και σύνθεση) με σκοπό να τον περάσουν όπως-όπως, στηριζόμενες πάντα στην αυστηρή κομματική πειθαρχία των βουλευτών που τον ψήφιζαν.

Η ‘’κοινωνία αξιών’’ για τη βελτίωση και τον έλεγχο της διαδικασίας αλλά και επί των αποτελεσμάτων των προϋπολογισμών, υποστηρίζει τα παρακάτω:

5. Να υπάρξει συνταγματική πρόβλεψη, ώστε να μην έχουμε τελικά στην υλοποίηση ελλειμματικούς προϋπολογισμούς, με όριο υπέρβασης το 3% . Για να μπορέσει να τηρηθεί αυτό θα πρέπει να θεσμοθετηθούν τα ακόλουθα:
o Να ξεκινήσει αρκετούς μήνες πριν, πιο διευρυμένος και ουσιαστικός διάλογος στο κοινοβούλιο για τον προϋπολογισμό, πέραν των προβλέψεων του άρθρου 6 του Ν 2362/95.
o Να ενθαρρυνθούν όχι μόνο οι θεσμικοί φορείς(όπως προβλέπεται στο νόμο), αλλά και οι επαγγελματικοί και κοινωνικοί φορείς να συμμετάσχουν από πολύ νωρίς στη διαμόρφωσή του, με προτάσεις, διάλογο και σύνθεση θέσεων.
o Να υπάρξουν τρεις φάσεις στη συζήτηση στο κοινοβούλιο. Αρχικά να παρουσιασθούν οι βασικοί άξονες και κατευθύνσεις για τη σύνταξή του.
o Στη συνέχεια να γίνει υποβολή ενός 1ου προσχεδίου (Σεπτέμβριο) με αιτιολογικές εκθέσεις, για μελέτη επεξεργασία και επανυποβολή προτάσεων, σε συγκεκριμένες σφιχτές ημερομηνίες από τους θεσμικούς φορείς.
o Υποβολή 2ου επεξεργασμένου κειμένου (1η Δευτέρα Οκτωβρίου), για αρχική συζήτηση στο κοινοβούλιο και στις αρμόδιες επιτροπές, προκειμένου να διαμορφωθεί η τελική μορφή που θα κατατεθεί από τον Υπουργό.
o ΤΕΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ προϋπολογισμού για ψήφιση έγκαιρα (μέχρι 15 Νοεμβρίου) και με εξαντλητικό διεξοδικό διάλογο στο κοινοβούλιο πριν ψηφισθεί.
o Στη συνέχεια να θεσμοθετηθεί ο έλεγχος και ο απολογισμός επί της προόδου υλοποίησης ανά τρίμηνο (και όχι μόνο το Νοέμβριο απολογισμός και ισολογισμός, που προβλέπεται στο Σύνταγμα και στο νόμο), με διάλογο στο κοινοβούλιο.

6. Ενδεχόμενη αποτυχία καλής υλοποίησης και δημιουργία ελλείμματος πάνω από 3% του ΑΕΠ, να σημαίνει και αυτόματη ‘’πρόταση μομφής’’ για τη κυβέρνηση (με Συνταγματική πρόβλεψη) για να εξετασθούν οι λόγοι που προέκυψε η υπέρβαση.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Stelios Fenekos

8 Δεκεμβρίου 2013

Το πρόβλημα της ανεργίας στην Ελλάδα είναι δομικό και σύνθετο και η απλή λήψη αποσπασματικών μέτρων δεν είναι επαρκής. Η πραγματική ανεργία υποεκτιμάται, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και στην Ε.Ε. Χρειάζεται συνολικό σχέδιο που να βασίζεται σε πραγματικά στοιχεία, να αναγνωρίζει και να θεραπεύει τους πραγματικούς λόγους αύξησής της σε αυτά τα μεγάλα επίπεδα. Απαιτείται αξιόπιστη εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου και πολυδιάστατου σχεδίου για ένα επίμονο, συνεχή και πολυμέτωπο αγώνα, ώστε:
α) Αρχικά να επιβραδυνθεί ο ρυθμός ανόδου της ανεργίας,
β) Στη συνέχεια να σταθεροποιηθεί και να μηδενισθεί ο ρυθμός ανόδου..
γ) Τελικά να αρχίσει η πτωτική πορεία.

1. ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗ ΡΥΘΜΟΥ ΑΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ:
• Επιδότηση της εργασίας και όχι της ανεργίας: Να δοθούν κίνητρα στις επιχειρήσεις με μορφή επιδοτήσεων, ώστε να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας και να δημιουργήσουν νέες. Να προβλεφθούν φορολογικές μειώσεις ανάλογα με τον αριθμό των νέο-απασχολούμενων. Το επίδομα ανεργίας να δίνεται για δυο χρόνια ως συμμετοχή του κράτους στην αμοιβή κάθε νέο-προσληφθέντος ή ως ανάλογη ελάφρυνση στους φόρους, σε όσες εταιρείες προσλαμβάνουν ανέργους. Η πολιτική αυτή μπορεί να διασώσει και να δημιουργήσει μέχρι και 150.000 θέσεις εργασίας.
• Να εξορθολογισθούν οι αδικαιολόγητα μεγάλες διαφορές μισθών ανάμεσα στα κορυφαία στελέχη στις ΔΕΚΟ, στους δημόσιους οργανισμούς και επιχειρήσεις και στις Τράπεζες, ώστε να μειωθούν οι ανάγκες απολύσεων.
• Εισαγωγή του θεσμού του "μερικώς εργαζομένου" σε ευαίσθητους τομείς της οικονομίας όπως ο τομέας των κατασκευών και του τουρισμού."
• Χορήγηση νομοθετικά της δυνατότητας αυτοδιαχείρισης από τους εργαζόμενους, των εγκαταλειμμένων επιχειρήσεων και παροχή τεχνικής βοήθειας από το κράτος για επανέναρξη λειτουργίας τους.
• Καθιέρωση ρήτρας απασχόλησης για τα επιδοτούμενα επενδυτικά σχέδια του ιδιωτικού τομέα.
• Κάλυψη των κενών στους τομείς της κοινωνικής πολιτικής και πρόνοιας (νοσοκομεία, βρεφονηπιακοί σταθμοί, σχολεία κλπ).
• Κίνητρα στις ξενοδοχειακές μονάδες και προβολή από το υπουργείο τουρισμού διεθνώς των δυνατοτήτων, ώστε να παραμένουν ανοικτές και να παρέχουν τις υπηρεσίες τους και κατά τους χειμερινούς μήνες.
• Σε τοπικό επίπεδο, κατάλληλος συντονισμός δράσεων ώστε:
o Επιχειρηματίες που προσφέρουν δουλειά σε τοπικό επίπεδο να ελαφρύνονται από δημοτικά τέλη ή από άλλες δημοτικές & περιφερειακές επιβαρύνσεις για διάστημα δυο ετών.
o Να γίνει πλήρης παραγωγική εκμετάλλευση κάθε εκατοστού ανεκμετάλλευτης παραγωγικής γης που ανήκει σε ΟΤΑ, θα βελτιώσει την παραγωγή και τις θέσεις εργασίας. Συνεργασία ΟΤΑ με την εκκλησία για διεύρυνση των αντίστοιχων δυνατοτήτων.
o Συνδρομή από τη κυβέρνηση στους ΟΤΑ, ώστε να παρασχεθούν τεχνογνωσία, συμβουλές και καθοδήγηση από ειδικούς, στους νέους αλλά και στους παλαιούς αγρότες, ώστε να έχουν αποτελέσματα στις παραγωγικές δραστηριότητες. (π.χ. συνδρομή από γεωπόνους, κλπ).
o Να βοηθηθούν οι οικογένειες με άνεργους γονείς και χωρίς άλλα εισοδήματα, ώστε να παραμένουν τα παιδιά τους στη περιοχή για σπουδές και θητεία, και να μειωθεί το οικογενειακό κόστος.

2. ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ ΑΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ:
• Δραστική καταπολέμηση της παράνομης εργασίας. Να καταγραφούν όλοι οι εργαζόμενοι και να εφαρμόζεται η εργατική νομοθεσία.
• Επανασχεδιασμός της πολιτικής μας για την παραμονή των παράνομων ξένων εργατών και των οικονομικών μεταναστών. Αυστηρότητα κατά κύριο λόγο σε βάρος όσων απασχολούν παράνομους εργάτες.
• Αυστηρός έλεγχος στους όρους των συμβολαίων για δημόσια έργα, ώστε να εξασφαλίζεται η εφαρμογή των συμβάσεων και της εργατικής νομοθεσίας.
• Αποτελεσματική εφαρμογή των εργατικών επιθεωρήσεων, και της νομοθεσίας για τους εργοδότες που παρανομούν, αυστηρή επίβλεψη για την εφαρμογή της υποχρεωτικής έκδοσης κάρτας και της εγγραφής στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων όλων των εργαζομένων και ιδιαίτερα στον κατασκευαστικό τομέα και στον τουρισμό, από την πρώτη μέρα εργασίας.
• Εφαρμογή διαδικασίας πιστοποίησης προσόντων σε θέσεις εργασίας, ιδιαίτερα στην τουριστική και την κατασκευαστική βιομηχανία και απαίτηση της γνώσης της ελληνικής γλώσσας ως κριτηρίου πρόσληψης σε συγκεκριμένες κατηγορίες επαγγελμάτων.
• Αξιοκρατία σε όλα τα επίπεδα.

3. ΜΕΤΡΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ: για την αντιμετώπιση των ζωτικών προβλημάτων διαβίωσης τους μέχρι να επανενταχθούν.
• Για όσους είναι άνεργοι χωρίς κανένα άλλο εισόδημα στην οικογένεια:
o Ιατροφαρμακευτική κάλυψη στα μέλη της οικογένειας τους (που είναι στην επιμέλεια τους).
o Δωρεάν χρήση των δημοσίων συγκοινωνιών.
o Ρυθμίσεις για μείωση του κόστους των ΔΕΚΟ για όσους είναι άνεργοι και χωρίς άλλα εισοδήματα.
o Κάλυψη των ενσήμων τους τον πρώτο χρόνο της ανεργίας.
o Προσωρινή απαλλαγή τους από δημοτικά τέλη.
o Ευνοϊκές ρυθμίσεις από τις Τράπεζες για «καθυστερημένα» δάνεια, κάρτες προς τους ανέργους. Αναστολή κατασχέσεων όσο διαρκεί η ανεργία.
o Κάρτα ανέργων και απόρων για εκπτωτική πολιτική από τα καταστήματα που θα ενταχθούν στο πρόγραμμα.
o Δωρεάν παροχή πακέτου απαραίτητων σχολικών ειδών για τα ανήλικα παιδιά του.
• Ανανέωση της κάρτας των ανέργων στον ΟΑΕΔ κάθε εξάμηνο με υποχρέωση του άνεργου να αποδεικνύει στον ΟΑΕΔ ότι πραγματικά ψάχνει για εργασία, τι ενέργειες έκανε, ποιες συνεντεύξεις και ποιες εργασίες απέρριψε καθώς και ενημέρωση σε περίπτωση που βρει εργασία.
• Δικαίωμα συμμετοχής σε προγράμματα της Εργατικής εστίας.
• Δημιουργία υπηρεσίας ψυχολογικής στήριξης των ανέργων και των οικογενειών τους από ειδικούς επιστήμονες (κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους), ώστε να παραμείνουν ικανοί για ομαλή επανένταξη στην εργασία.
• Απλοποίηση των προϋποθέσεων για τη χορήγηση του επιδόματος ανεργίας, επέκτασή του σε όσους έκλεισαν τα μαγαζιά τους με περιουσιακά και εισοδηματικά κριτήρια.
• Να παραμείνει ως γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης για όλους τα 65 έτη και με κατ’ ελάχιστο 35 χρόνια πραγματικής εργασίας.
• Να διατεθούν ταχύτερα οι προβλεπόμενοι πόροι, όλων των προγραμμάτων και με γνώμονα την αντιμετώπιση της φτώχειας, της ανεργίας, την ενίσχυση της νομισματικής ρευστότητας στην περιοχή.
• Να τεθεί ως προτεραιότητα η ενίσχυση της απασχόλησης, η οποία πρέπει να στοχεύει ιδιαίτερα στις γυναίκες, τους νέους, τους μακροχρόνια άνεργους και τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.
• Να συντονιστούν οι κοινωνικές προνοιακές πολιτικές μεταξύ των φορέων της περιοχής.

4. ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ:
• Μέτρα για την διατήρηση ενεργού του εργατικού δυναμικού κατά τη διάρκεια της ανεργίας, ώστε να είναι ικανό για την ομαλή επανένταξη στην εργασία.
• Σε τοπικό επίπεδο, υλοποίηση περιφερειακού σχεδίου για την απασχόληση που να προβλέπει:
o Συνεργατικές δράσεις από τις τοπικές αρχές και χάραξη βραχυ-μεσοπρόθεσμης στρατηγικής, για να ελέγξουν τον αυξανόμενο βαθμό ανεργίας σε τοπικό επίπεδο. Τα στοιχεία που χρειάζονται για και συνδρομή από οικονομολόγους να δίνονται από τις κεντρικές υπηρεσίες του υπουργείου οικονομίας.
o Δημιουργία από τις περιφερειακές αρχές, κατάλληλης υπηρεσίας με καταρτισμένο προσωπικό, γραφεία, επικοινωνιακές υποδομές και βάσεις δεδομένων για την αγορά εργασίας, ώστε οι νέοι άνθρωποι που είναι άνεργοί η κινδυνεύουν να μείνουν, να ενθαρρυνθούν και να καθοδηγηθούν από κατάλληλους συμβούλους εργασίας για να βελτιώσουν την εκπαίδευσή τους. Να μπορούν οι ίδιοι οι άνεργοι να ψάξουν για να βρουν εργασία, (έτσι θα αισθάνονται και ενεργοί), με κατάλληλη καθοδήγηση και έλεγχο. Υποβοήθησή τους επίσης στο να γνωρίζουν και να διεκδικούν τα δικαιώματά τους και τις παροχές.
o Παράλληλη λειτουργία Παρατηρητηρίου απασχόλησης και στενή συνεργασία με τους άνεργους, με στόχο τη σύζευξη της ζήτησης και της προσφοράς εργασίας.
o Επέκταση των προγραμμάτων επιδότησης της επαγγελματικής κατάρτισης των ανέργων.
• Σχεδιασμός και προκήρυξη εξειδικευμένων προγραμμάτων «Δεύτερης Ευκαιρίας» για την απασχόληση εμπόρων που κλείνουν τις επιχειρήσεις τους, καθώς και διερεύνηση της δυνατότητας για όσους από αυτούς είναι ηλικίας άνω των 55 ετών και διαθέτουν τις ελάχιστες προϋποθέσεις αριθμού ενσήμων και ετών ασφάλισης, να ενταχθούν σε προγράμματα πρόωρης συνταξιοδότησης.
• Ατομική καθοδήγηση και συμβουλευτική αρωγή των μακροχρόνια ανέργων από τις Δημόσιες Υπηρεσίες Απασχόλησης.
• Επειδή έχει αποδειχθεί ότι όσο αυξάνεται ο τοπικός χαρακτήρας της αγοράς, τόσο αυξάνεται η ανεργία, να δημιουργηθούν ευκαιρίες επέκτασης των επιχειρήσεων μέσα στην Ελλάδα, δημιουργώντας “ζώνες ελεύθερων συναλλαγών” με μόνιμο ή προσωρινό χαρακτήρα σε σημεία όπου υπάρχει μεγάλη ανεργία.
• Τα σχολεία επαγγελματικής εκπαίδευσης πρέπει να βελτιωθούν: υψηλότερη ποιότητα και κλειστή συνεργασία με τις εταιρείες
• Υπηρεσία προστασίας και ασφάλειας υπέρ των ανέργων που θα εξετάζει τους λόγους απολύσεων και θα συμβουλεύει τους απολυθέντες να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους με νόμιμο τρόπο.
• Εφοδιασμό όλων με ειδικό βιβλιάριο εργασίας όπου θα φαίνονται οι σπουδές, οι δεξιότητες, οι προσλήψεις οι απολύσεις, οι λόγοι και τα ένσημα, εισφορές.
• Δημιουργία οργανισμών με κατάλληλο υλικοτεχνικό εξοπλισμό και υποδομές για διευκόλυνση των ανέργων στην αναζήτηση και την εύρεση εργασίας και επανακατάρτιση σε τοπικό επίπεδο με στόχο την:
o Συγκέντρωση όλων των ευκαιριών για εργασία στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα
o Συμβουλευτική υποστήριξη για αιτήσεις εργασίας, βιογραφικά, συνεντεύξεις κ.λπ.
o Συμβουλευτική υποστήριξη για πρόσβαση σε προγράμματα κατάρτισης, εκπαίδευσης και επανεκπαίδευσης
o Συγκέντρωση όλων των ευκαιριών χρηματοδότησης των επιχειρήσεων για κατάρτιση, προσλήψεις και άλλα μέτρα υποστήριξης της εργασίας.
• Να αναβαθμιστεί ποιοτικά ο επαγγελματικός προσανατολισμός στα σχολεία, ούτως ώστε οι νέοι να γνωρίζουν πριν επιλέξουν κλάδο σπουδών, ποιές είναι οι πραγματικές ανάγκες της οικονομίας, ποιοι τομείς χρειάζονται στελέχωση και ποια επαγγέλματα αναμένεται να έχουν ζήτηση στο μέλλον.
• Εφοδιασμός των εργαζομένων, των ανέργων και των νεοεισερχομένων με τις απαιτούμενες γνώσεις και δεξιότητες.
• Δημιουργία δομών εξειδικευμένης κατάρτισης για την ανάπτυξη δεξιοτήτων σε κλάδους που ευημερούν ανάλογα με τα ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά. Π.χ. Ορεινός τουρισμός (ζαγοροχώρια), Χιονοδρομίες (Παρνασσός), Γούνες (Καστοριά), Μανιτάρια (Γρεβενά), Λιγνίτης-Κρόκος (Κοζάνη) κλπ.
• Δράσεις προώθησης της εκπαίδευσης στον εργασιακό χώρο (on the job training).
• Η αξιοποίηση των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ) της Περιφέρειας για εκπαίδευση των υπαλλήλων της Περιφέρειας και των Δήμων, των παραγωγών, των επιχειρηματιών, των ανέργων αλλά και των εργαζομένων για βελτίωση των γνώσεών τους.
• Να εφαρμοσθεί η διαδικασία πιστοποίησης προσόντων σε διάφορες ειδικευμένες θέσεις εργασίας, όπως και στην τουριστική και την κατασκευαστική βιομηχανία.
• Να ενισχυθούν και να πολλαπλασιαστούν τα προγράμματα Stage (προγράμματα εργασιακής εμπειρίας).

5. ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: Η σειρά αυτών των μέτρων αναφέρεται στην ανάπτυξη που να ευνοεί την δημιουργία θέσεων εργασίας σε παραγωγικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας, σε αυτούς που έχουν εξαγωγική δυναμική, σε αυτούς που απασχολούν μεγάλο εργατικό δυναμικό και φέρνουν χρήματα (τουρισμός, ναυτιλία, εξαγωγές, αγροτική παραγωγή, ενέργεια, παραγωγή υψηλής ποιότητας προϊόντων και αγαθών, υψηλή τεχνολογία και καινοτομία).
• Ενίσχυση της διατηρήσιμης ανάπτυξης που να δημιουργεί πραγματικές θέσεις εργασίας και όχι κάθε ευκαιριακής επίπλαστης και παρασιτικής οικονομικής ανάπτυξης.
• Προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων που θα δημιουργήσουν πραγματικές θέσεις εργασίας. Για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει βελτίωση του περιβάλλοντος επιχειρηματικότητας ώστε να προσελκυσθούν όχι μόνο νέες παραγωγικές επενδύσεις, αλλά να διευκολυνθούν στη λειτουργία τους και οι παλιές επιχειρήσεις μεγάλες και μικρές.
• Στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, και των τομέων της οικονομίας που διαθέτουν συγκριτικά πλεονεκτήματα. Οι τομείς που μπορούν να απορροφήσουν μεγάλο εργατικό δυναμικό είναι ο κατασκευαστικός ο τουριστικός, η αγροτική παραγωγή και η μεταποίηση.
• Τα μέτρα στήριξης της τουριστικής βιομηχανίας πρέπει να στοχεύσουν στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.
• Να δοθούν φορολογικά και πολεοδομικά κίνητρα για επενδύσεις σε τομείς της οικονομίας οι οποίοι έχουν προοπτικές ανάπτυξης, όπως η Παιδεία, η Υγεία, η Τεχνολογία και η Έρευνα με την προϋπόθεση ότι δημιουργούν θέσεις εργασίας.
• Προώθηση και κίνητρα στις νέες καθαρές τεχνολογίες για ενέργεια, που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν 20-25.000 θέσεις εργασίας
• Παραχώρηση, με μικρό αντίτιμο, της ανεκμετάλλευτης κρατικής αγροτικής γης, 3 εκ. στρεμμάτων περίπου, σε νέους κυρίως καλλιεργητές. Παροχή βοήθειας και ενθάρρυνση να καλλιεργήσουν στις εκτάσεις αυτές εξαγώγιμα προϊόντα και ανταγωνιστικά, με νέες, φιλικές προς το περιβάλλον, καλλιεργητικές μεθόδους.
• Ενθάρρυνση ιδίως των ανέργων νέων, να ασχοληθούν με την δασοπονία, γιατί η χώρα μας βρίσκεται, σε προχωρημένο στάδιο ερημοποίησης. Η ανάγκη αναδασώσεων, και αποκατάστασης των αποψιλωμένων εκτάσεων, είναι επιτακτική. Στην ιδιοκτησία του ελληνικού Δημοσίου υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια στρέμματα αποψιλωμένων δασών και δασικών εκτάσεων. Σε μεγάλο μέρος απ' αυτές τις εκτάσεις μπορούν να ξαναδημιουργηθούν δάση, βελτιώνοντας το περιβάλλον, δημιουργώντας εισόδημα, παρέχοντας απασχόληση σε ανέργους (ιδίως νέους), μειώνοντας τις δαπανηρές σε συνάλλαγμα εισαγωγές ξυλείας, σώζοντας τα εδάφη απ' τη διάβρωση.
• Οι πόροι για τέτοια προγράμματα μπορούν να βρεθούν απ' το ΕΣΠΑ και από άλλα, κατάλληλα προσαρμοσμένα προγράμματα, καθώς και από τον σχετικό Κοινοτικό Κανονισμό, για την αναδάσωση από ιδιώτες, εγκαταλελειμμένων εκτάσεων.
• Ανάπτυξη παράλληλων δράσεων και για την δασοκομία στα υπάρχοντα δάση, με σκοπό την αναβάθμισή τους (καλλιεργητικές υλοτομίες), την εκμετάλλευση και την σωτηρία τους από τις καταστροφικές πυρκαγιές, που οφείλονται εν πολλοίς στην υπέρμετρη συσσώρευση βιομάζας.
• Ενίσχυση της επιχειρηματικότητας των νέων με δημιουργία επενδυτικού ταμείου για όσους μπορούν και θέλουν να επενδύσουν ιδίως σε καινοτόμες υπηρεσίες και προϊόντα. Το ταμείο αυτό μπορεί να προικοδοτηθεί άμεσα από μικτά επενδυτικά κεφάλαια, (ιδιώτες, τράπεζες, κοινοτικά κεφάλαια), με ξεχωριστή πρόβλεψη ποσοστού του ΕΣΠΑ για την νεανική επιχειρηματικότητα. Θα πρέπει να υπάρξει κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο για την συμμετοχή τραπεζικών κεφαλαίων και ιδιωτικών κεφαλαίων στα μικτά αυτά κεφάλαια.
• Άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων, υποβοήθηση για πληρότητα σύνταξης των αιτημάτων και επιτάχυνση των διαδικασιών για την ολοκλήρωση υποβολής των αιτουμένων προγραμμάτων ΕΣΠΑ για τους ανέργους.
• Επανεκκίνηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων στους τομείς που διευκολύνεται η παραγωγικότητα και η ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας. Να δοθεί προτεραιότητα στα μεγάλα αναπτυξιακά έργα.
• Απενοχοποίηση της παροχής υπηρεσιών από τον ιδιωτικό τομέα στο δημόσιο τομέα, στους τομείς που το δημόσιο δεν μπορεί να ανταποκριθεί με καλύτερη σχέση κόστους-οφέλους.

6. ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΡΩΝ:
• Να δημιουργηθεί φορέας ο οποίος συστηματικά και μεθοδικά θα καθοδηγεί ιδιωτικές μικρές επιχειρήσεις στο να συμμετέχουν σε ευρωπαϊκά προγράμματα και να απορροφούν κεφάλαια από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ανάπτυξη.
• Εκμετάλλευση των μέτρων για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων που διαμόρφωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για τους νέους που είναι οι πλέον ευάλωτοι και κινδυνεύουν να περιθωριοποιηθούν:
o Αξιοποίηση του προγράμματος «Εγγύηση για τη νεολαία», που διασφαλίζει ι σε όλους τους νέους, έως 25 ετών, ότι θα προσφέρεται μια ποιοτική θέση εργασίας, δυνατότητα συνέχισης της εκπαίδευσης, μαθητεία ή πρακτική άσκηση εντός τεσσάρων μηνών από την ολοκλήρωση του επίσημου προγράμματος σπουδών ή από την απώλεια θέσης εργασίας.
o Το πρόγραμμα αυτό χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και η Επιτροπή προτείνει να ενσωματωθεί στις πολιτικές απασχόλησης των κρατών-μελών.
• Απαιτείται η μεγαλύτερη δυνατή εμπλοκή και αξιοποίηση της Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην υλοποίηση των κοινοτικών προγραμμάτων.
• Πλήρη αξιοποίηση των παροχών των διαρθρωτικών ταμείων για τη μείωση της ανεργίας με την ενίσχυση της μετεκπαίδευσης των ανέργων και ιδιαίτερα της επαγγελματικής εκπαίδευσης των νέων.
• Εκμετάλλευση της δυνατότητας που δημιουργεί η Επιτροπή σε συνεργασία με το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για ένα νέο όργανο που θα προωθεί τις κοινωνικές επιχειρήσεις.
• Προώθηση της στενής συνεργασίας με τους Κοινωνικούς Εταίρους, τις Υπηρεσίες Απασχόλησης, με ταυτόχρονη αξιοποίηση όλων των χρημάτων που διατίθενται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ).
• Πλήρη εκμετάλλευση των προγραμμάτων ανταλλαγών μεταξύ των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων: η επαγγελματική κινητικότητα είναι σημαντικό βήμα για την πορεία ενοποίησης της Ευρώπης. Τα υπάρχοντα προγράμματα ανταλλαγών, όπως το "Leonardo da Vinci" μπορούν να επεκταθούν και να αυξηθούν.
• Δημιουργία μιας πανευρωπαϊκής αγοράς εκπαίδευσης: Έχει διαπιστωθεί ότι ενώ σε ένα κράτος μέλος υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού, την ίδια στιγμή σε άλλα κράτη υπάρχει πλεόνασμα. Οι πληροφορίες αυτές για τη προσφορά και ζήτηση εργασίας, θα μπορούσαν να δημοσιοποιούνται σε μια διαδικτυακή διεύθυνση, ώστε να υπάρχει ο μέγιστος δυνατός συντονισμός μεταξύ των κρατών μελών ως προς το εργατικό δυναμικό».
• Στενή συνεργασία με τους Έλληνες της ομογένειας: Οι Έλληνες επιχειρηματίες σε όλο το κόσμο θέλουν να βοηθήσουν την οικονομία της Ελλάδας να σταθεί στα πόδια της. Πολλοί είναι πρόθυμοι να προσφέρουν τις γνώσεις τους και θέσεις εργασίας . Απαιτείται η λειτουργία συντονιστικών οργάνων στις κατά τόπους πρεσβείες (εμπορικοί ακόλουθοι), οι οποίοι σε συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας, μπορούν να βελτιώσουν την επικοινωνίας μαζί τους και να διευκολύνουν τις επιχειρηματικές ευκαιρίες και τη προσφορά θέσεων εργασίας.

7. ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ.
Πέραν από όλα τα παραπάνω μέτρα, απαιτείται μία ιδιαίτερη στρατηγική για την αντιμετώπιση της ανεργίας στους νέους. Οι δράσεις και τα προγράμματα αυτά να αφορούν νέους απόφοιτους και άνεργα άτομα ηλικίας 18 -30 ετών:
Στόχοι της στρατηγικής αυτής να είναι:
• Η συστηματική πληροφόρηση των νέων, για την αγορά εργασίας και για τις ευκαιρίες απόκτησης εργασιακής εμπειρίας.
• Η μείωση του χρόνου εισόδου των αποφοίτων στην αγορά εργασίας μετά την απόκτηση του πτυχίου.
• Η βελτίωση των επαγγελματικών εμπειριών των αποφοίτων που απασχολούνται με κατάλληλα προγράμματα σε επιχειρήσεις.
• Η λειτουργία συντονιστικού φορέα (στις κατά τόπους υπηρεσίες και για την καταπολέμηση της ανεργίας), που να επιδιώκει τη δικτύωση επιχειρήσεων, φορέων, οργανισμών και υπηρεσιών που μπορούν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα διευκόλυνσης των νέων να εκπαιδευτούν και να βρουν εργασία.
• Η δραστηριοποίηση των τοπικών επιμελητηρίων, επαγγελματικών και εμπορικών συλλόγων για συνδρομή των κατά τόπου υπηρεσιών για τη καταπολέμηση της ανεργίας στη πληροφόρηση, και στην εκπαίδευση των νέων αποφοίτων.
• Η πλήρης αξιοποίηση όλων των διατιθέμενων ευρωπαϊκών πόρων και προγραμμάτων. Δεν πρέπει να χαθεί ούτε ένα ευρώ.