Καθηγητής Δημήτρης Μπουραντάς
Πρόεδρος της Κοινωνίας Αξιών
Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα από τον Ιούνιο του 2011 που ο Παπανδρέου ζήτησε συγκυβέρνηση, η χώρα ήταν ένα ακυβέρνητο καράβι, με πολλές βλάβες μέσα σε μια τεράστια Ευρωπαϊκή και παγκόσμια τρικυμία. Μετά από ένα χρόνο, αφού διανύσαμε ένα άσκοπο και αυτοκαταστροφικό κύκλο, φθάσαμε στο ίδιο σημείο, με χειρότερους όμως όρους, σε μια συγκυβέρνηση με πυρήνα τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που με τα εγκλήματά διακυβέρνησης που διέπραξαν οδήγησαν τη χώρα στην οικονομική, κοινωνική και εθνική χρεοκοπία. Η ΔΗΜΑΡ που συμμετέχει στη κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση, δεν είναι άμοιροι ευθυνών για τον κρατισμό, το συντεχνιασμό που προήγαγαν, και που αυτά ως αποτέλεσμα συνέβαλαν στα ελλείμματα και στα χρέη. Σ’ αυτό το διάστημα, κάναμε πολλά βήματα προς την οικονομική κατάρρευση. Όλοι οι οικονομικοί δείκτες (π.χ ανεργία, έσοδα του κράτους, ύφεση, τουρισμός, ασφυξία στην αγορά και στις επιχειρήσεις), χειροτέρεψαν. Δεν παραχώρησε καμία ουσιαστική μεταρρύθμιση πέραν της εφαρμογής κοινωνικά άδικων και υφεσιακών μέτρων λιτότητας.
Η ακυβερνησία τόσων μηνών οι συνεχείς παλινδρομήσεις όλων των κομμάτων στις θέσεις τους και οι δυο εκλογικές αναμετρήσεις στοίχησαν δισεκατομμύρια στους πολίτες. Γιατί όλα αυτά άραγε; Γιατί δεν έκαναν μια αποτελεσματική κυβέρνηση ευρύτατης αποδοχής από την κοινωνία και τα πολιτικά κόμματα πριν ένα χρόνο, στη βάση μιας προγραμματικής συμφωνίας, μέχρι να εξαντληθεί η «θητεία» της βουλής. Για ποιο λόγο όλα τα κόμματα επέλεξαν τις δυο εκλογικές αναμετρήσεις αδιαφορώντας για το τεράστιο κόστος της οικονομίας, της κοινωνίας και της χώρας; Είχαν ως πρόταγμα τη δημοκρατία και το κοινωνικό συμφέρον ή ενδιαφερόντουσαν μόνο για το παιχνίδι εξουσίας και το κομματικό τους συμφέρον; Μήπως για να βελτιώσουν ή να διαφυλάξουν τα εκλογικά τους ποσοστά, αδιαφορώντας εάν τελικά με τη στάση τους βοήθησαν στην ανάδειξη της Χρυσής Αυγής; Γιατί δεν είπαν την αλήθεια, δίχασαν την κοινωνία και εγκλώβισαν τις επιλογές των πολιτών σε μια πόλωση μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών; Γιατί μετά από όλα αυτά, βρισκόμαστε με μια συγκυβέρνηση που θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς τις τόσες τραγικές συνέπειες για τη χώρα και τη κοινωνία;
Ευχόμαστε, αλλά δεν είμαστε αισιόδοξοι ότι το κατεστημένο πολιτικό σύστημα, με τα νέα πολιτικά δεδομένα των τελευταίων εκλογών, θα εξασφαλίσει μια χρηστή και αποτελεσματική διακυβέρνηση η οποία θα εφαρμόσει ένα συνεκτικό εθνικό στρατηγικό σχέδιο και θα αντιμετωπίσει την ανεργία, τη φτώχεια, την εγκληματικότητα, την ανάπτυξη και την έξοδο της χώρας από τη δίνη της κρίσης. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο αν τα υφιστάμενα κόμματα άλλαζαν τις νοοτροπίες, τις πρακτικές και το πολιτικό προσωπικό και έθεταν το συμφέρον της χώρας πάνω από το ατομικό και κομματικό συμφέρον.
Άλλη μια πράξη του δράματος παίχτηκε με το ίδιο σενάριο, τους ίδιους πρωταγωνιστές τους ίδιους θεατές αλλά κυρίως τα ίδια θύματα, τον Ελληνικό λαό. Άλλο ένα έγκλημα κατά της χώρας από το κατεστημένο πολιτικό σύστημα επιτελέσθηκε. Ευχόμαστε η παρούσα κυβέρνηση συνεργασίας να δώσει μία ανάσα ζωής στη χώρα μας αν και το παρελθόν δεν αποτελεί εγγύηση γι’ αυτό.
Ελπίζουμε ότι σύντομα οι πολίτες θα έχουν καλλίτερες και πιο αποτελεσματικές επιλογές από αυτές των κομμάτων του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος για την αναγέννηση της χώρας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου