Αυτό που κυκλοφορεί ευρέως στη ‘’πιάτσα’’ σήμερα είναι ο όρος ‘’positioning’’ και αναφέρεται στις θέσεις ‘’κλειδιά’’ που στοχεύουν όλοι οι επιτήδειοι και μη για τις αποκρατικοποιήσεις ή αλλιώς την σκύλευση του πτώματος της Ελληνικής οικονομίας και των περιουσιακών στοιχείων που πουλιούνται ''μπιτ παρα'' (και ούτε καν στο σφυρί).
Όλοι μας περιμέναμε ότι με την πολλά υποσχόμενη ‘’μεταρρύθμιση’’ της Ελληνικής οικονομίας, οι όροι και οι συνθήκες θα άλλαζαν. Θα αποκτούσαν τα πράγματα την αξία που έπρεπε, θα έμπαιναν οι σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις, θα δημιουργούνταν σωστοί και δίκαιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί, θα υπήρχε διαφάνεια, θα έφτιαχνε το θεσμικό πλαίσιο για το ‘’επιχειρείν’’ προς όφελος όλων των επιχειρηματιών (μικρών και μεγάλων, παλαιών και νέων), το κράτος θα είχε τον διαμεσολαβητικό ρόλο που έπρεπε, θα διευκόλυνε την επιχειρηματικότητα και τελικά όλα αυτά θα ήταν προς όφελος του Ελληνικού λαού.
Σήμερα μετά από τρία χρόνια ‘’μεταρρυθμίσεων’’ και μεγαλοστομιών τι βλέπουμε;
Το θεσμικό πλαίσιο να μην έχει βελτιωθεί στην ουσία αλλά να έχει επιβαρυνθεί με καινούριες πολύπλοκες ρυθμίσεις, ένα φορολογικό σύστημα που είναι αντικίνητρο για την επιχειρηματικότητα, δεν αντιμετωπίζει την φοροαποφυγή και την φοροδιαφυγή η οποία έχει γενικευθεί, ούτε πιάνει το μαύρο χρήμα, ούτε φορολογεί δίκαια, ούτε, ούτε, ούτε…
Η περιουσία του Δημοσίου δεν έγινε δυνατόν να πωληθεί σε χαμηλές έστω τιμές και όλα οδηγήθηκαν στην αποτυχία. Τώρα όλα πωλούνται σε ευτελείς τιμές χωρίς δυνατότητα αξιοποίησης.
Νέες μπίζνες ξεκινάνε στα μουλωχτά, η ''πίττα'' μοιράζεται πάλι μεταξύ των ιδίων και με το πρόσχημα του ‘’επιχειρηματικού απορρήτου’’, χωρίς έλεγχο και διαφάνεια (η διαπλοκή ιδιωτικού τομέα και κράτους ελάχιστα διαφέρει σε αυτό το σημείο από τα διεφθαρμένα και τα μπολσεβικικά στρατιωτικά καθεστώτα που στο όνομα του απόρρητου έκρυβαν εγκλήματα).
Πλήθος ‘’κομματικών ημέτερων’’ προσπαθεί να διατηρηθεί σε κρίσιμες θέσεις στην διακυβέρνηση ώστε με την καλύτερη τοποθέτηση (positioning) να μπορέσει να καρπωθεί τα ωφελήματα από τις νέες μπίζνες.
Στα κρατικά ταμεία εξακολουθεί να μην μπαίνει κάτι σημαντικό (0,8 δις μόνο από τα αρχικά 50 δις που προβλέφθηκαν στην αρχή και έπεσαν στα 8.8 δις!!! στη συνέχεια, μέχρι το 2016). .
Στο παρασκήνιο μένεται μία σκληρή μάχη μεταξύ των Γερμανικών συμφερόντων και των εγχώριων συμφερόντων της κυρίαρχης ελληνικής οικονομικής ελίτ (που μέχρι τώρα στήριζε τα μνημόνια και την κυβέρνηση).
Πρώτα θύματα είναι οι διοικήσεις του ΤΑΙΠΕΔ.
Το μεγαλύτερο θύμα όμως θα είναι η ίδια ή χώρα εάν η κυβέρνηση δεν αναλάβει την πρωτοβουλία να ηγηθεί και να κάνει αυτό που είναι αναγκαίο να κάνει, να διαμορφώσει τις συνθήκες και άμεσα να βελτιώσει το θεσμικό πλαίσιο, για ένα τίμιο και ανοικτό παιχνίδι για όλους, με τους ίδιους διαφανείς και σταθερούς όρους και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ τηρώντας την υποχρέωση για συνεχή δημοσιοποίηση των ενεργειών και των αποτελεσμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου