Τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά είναι η πιο χαρακτηριστική περίπτωση κρατικοδίαιτης ιδιωτικής επιχείρησης, πάνω στην οποία ασέλγησε όλο το πολιτικό σύστημα.
Απατεώνες πολιτικοί (ο κ. Τσοχατζόπουλος είναι στη φυλακή), ανεύθυνοι συνδικαλιστές, ξένοι επενδυτές (Άραβες, Γερμανοί κλπ), δεν έχασαν την ευκαιρία να καρπωθούν όσα περισσότερα μπορούσαν, με σκοπό το κέρδος και μόνο το κέρδος, σε μια
μικρογραφία που συμπυκνώνει όλη τη βρόμικη ιστορία της χρεοκοπίας της Ελλάδας.
Για πάρα πολλά χρόνια, τα ναυπηγεία συντηρούνταν χάρη στα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού και τις αναθέσεις έργων του δημοσίου τομέα (βαγόνια του ΟΣΕ). Οι υπουργοί υποστήριζαν τις φαύλες πολιτικές τους, λέγοντας ότι είχαν ως στόχο να έχουν δουλειά οι εργαζόμενοι των Ναυπηγείων.
Ποτέ δεν είδαμε ένα πραγματικά ουσιαστικό πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης και εκσυγχρονισμού των ναυπηγείων, για να καταστούν αυτό που μπορούσαν να είναι και το χρειαζόταν όχι μόνο η χώρα μας, αλλά η παγκόσμια ναυτιλία. Το μεγαλύτερο και καλύτερο ναυπηγείο στην Ανατολική Μεσόγειο, με τεράστια προστιθέμενη αξία για την οικονομία μας (λόγω κομβικού σημείου, σε συνδυασμό με το λιμάνι του Πειραιά και τη λοιπή ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη).
Όλα τα κόμματα εξουσίας τοποθετούσαν επικεφαλής στα Ναυπηγεία, ανίδεους κομματικούς. Φυσικό επόμενο ήταν τα ναυπηγεία, να ακολουθήσουν πορεία απαξίωσης, όπως όλες οι εταιρείες που έμπαιναν επικεφαλής αποτυχημένα κομματικά παιδιά.
Ο κ. Τσοχατζόπουλος, παρήγγειλε πριν από το 2000 τα περιβόητα γερμανικά υποβρύχια στη γερμανική HDW. Όπως ήταν φυσικό τα υποβρύχια υπερτιμολογήθηκαν, ενώ οι υπουργοί ασελγούσαν με τις κατά καιρούς συμφωνίες που έκαναν.
Ενδεικτικό της κάκιστης αυτής συμφωνίας, αλλά και τραγικό επίσης είναι, ότι η Ελλάδα παρήγγειλε τέσσερα γερμανικά υποβρύχια στους Γερμανούς (ιδιοκτήτες των ναυπηγείων τότε), έχει πληρώσει μέχρι σήμερα περισσότερα από 2,5 δισ. ευρώ και έχει παραλάβει μόνο ένα.
Το 2010, όταν πωλήθηκε το 75% των μετοχών των Ελληνικών Ναυπηγείων από τη γερμανική ThyssenKrupp στην Privinvest του Ισκαντάρ Σάφα, το νέο ιδιοκτησιακό σχήμα αλλά και η κυβέρνηση, υπόσχονταν αναθέσεις έργου από χώρες του εξωτερικού που θα εξασφάλιζαν τη βιωσιμότητα των ναυπηγείων.
Η πώληση των Ναυπηγείων στον Άραβα Ισκαντάρ Σάφα έγινε επί υπουργίας Εθνικής Άμυνας κ. Βενιζέλου. Όλοι θυμόμαστε τις στομφώδεις δηλώσεις και τα θριαμβευτικά ταξίδια του κ.Βενιζελου στο Abu Dhabi, όπου (sic) δεν συναντήθηκε με τον αντίστοιχο Υπουργό Άμυνας (ως είθισται), αλλά με τον Ισκαντάρ Σάφα, σε ρόλο ‘’Υπουργού μεσάζοντος’’.
Βέβαια, πριν απ αυτόν είχε πάει σε ρόλο ‘’αδελφού - πρωθυπουργού μεσάζοντος’’, ο Νίκος Παπανδρέου, ως προπομπός της ‘’πομπώδους συμφωνίας’’.
Η μεταβίβαση του 75% των μετοχών των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στην εταιρία του Ισκαντάρ Σάφα επικυρώθηκε με νόμο από τη Βουλή το φθινόπωρο του 2010. Βάσει της συμφωνίας, τα Ναυπηγεία για τα επόμενα 15 χρόνια θα είχαν αποκλειστικά στρατιωτικό χαρακτήρα.
Μαζί με τα ναυπηγεία ο Σαφα, έλαβε ως κίνητρο από τον κ. Ευ. Βενιζέλο, παραγγελία για άλλα δύο υποβρύχια, τα οποία κόστιζαν 1,2 δις περίπου.
Μία απόφαση την οποία ο γράφων, είχε αρνηθεί ως μέλος του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου, με το αιτιολογικό ότι δεν μπορείς να κάνεις οικονομίες από παντού, να κόβεις μισθούς και συντάξεις και από την άλλη να παραγγέλνεις δυο υποβρύχια αξίας 1,2 δις (που με τις συνακόλουθες συμφωνίες έφτανε σε κόστος 1,6 δις, χωρίς να υπολογίζουμε κόστος οπλικών συστημάτων, τορπιλών κλπ).
Άξιο να αναφερθεί είναι, ότι προς τιμήν τους οι περισσότεροι Ναύαρχοι (με Ν κεφαλαίο) του ΑΝΣ, αρνήθηκαν να επικυρώσουν τη απαράδεκτη οικονομική συμφωνία που έφερε ο κος Βενιζέλος για να περάσει και η οποία προέβλεπε να έχει δοθεί το 80% των χρημάτων μπροστά, χωρίς να έχει παραδοθεί στην ουσία κανένα Υποβρύχιο.
Την συμφωνία αυτή που δεν αποδέχθηκαν οι Ναύαρχοι (αυτοί που μετέπειτα κατηγορήθηκαν για δυνάμει στασιαστές από τον τότε Πρωθυπουργό αλλά και τον υπουργός άμυνας κ. Μπεγλίτη με υπέρτατη φαυλότητα και ανευθυνότητα), την επικύρωσε η αρμόδια επιτροπή της Βουλής.
Ο κ. Βενιζέλος θριαμβολογούσε τότε για τη «σωτήρια λύση» και αντιμετώπιζε απαξιωτικά όποιον «τολμούσε» να αμφισβητήσει τη λύση που είχε προωθήσει.
Το υπουργείο σήμερα επικαλείται την καθυστέρηση στην πρόοδο των εργασιών για τη ναυπήγηση των τριών υποβρυχίων 214 , τύπου «Παπανικολής».
Η διοίκηση των ναυπηγείων επικαλείται το χρονοδιάγραμμα πληρωμών που προβλέπεται στη σύμβαση/νόμο 3885/2010, σύμφωνα με τον οποίο η αποπληρωμή των τριών υποβρυχίων καθώς και των δύο νέων που θα ναυπηγηθούν, δεν εξαρτάται από την πρόοδο των εργασιών αλλά από συγκεκριμένα χρονικά ορόσημα ( όπως είπαμε πιο πάνω).
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου ισχυρίζεται ότι μπορεί να υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα πληρωμών, ωστόσο δε νοείται πληρωμή χωρίς να προχωρά το κατασκευαστικό έργο
Η ιδιοκτησία των Ελληνικών Ναυπηγείων απείλησε ότι θα αποχωρήσει ή θα οδηγήσει τους περίπου 1200 εργαζομένους σε καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας.
Ο Άραβας ιδιοκτήτης Ισκαντάρ Σάφα, επέβαλε από τον Απρίλιο του 2012 μία ημέρα εργασίας στους εργαζομένους. Ταυτόχρονα απειλεί με αποχώρηση αν δεν λάβει νέα προγράμματα ναυπήγησης πλοίων ή τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ του Πολεμικού Ναυτικού.
Σήμερα πληρώνουμε τα σπασμένα αυτής της κάκιστης συμφωνίας.
Και οι εργαζόμενοι είναι για μία ακόμη φορά τα εξιλαστήρια θύματα μίας εγκληματικής πολιτικής που ακολούθησαν όλα τα κόμματα διακυβέρνησης για πολλά χρόνια.
Στέλιος Φενέκος
Για πάρα πολλά χρόνια, τα ναυπηγεία συντηρούνταν χάρη στα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού και τις αναθέσεις έργων του δημοσίου τομέα (βαγόνια του ΟΣΕ). Οι υπουργοί υποστήριζαν τις φαύλες πολιτικές τους, λέγοντας ότι είχαν ως στόχο να έχουν δουλειά οι εργαζόμενοι των Ναυπηγείων.
Ποτέ δεν είδαμε ένα πραγματικά ουσιαστικό πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης και εκσυγχρονισμού των ναυπηγείων, για να καταστούν αυτό που μπορούσαν να είναι και το χρειαζόταν όχι μόνο η χώρα μας, αλλά η παγκόσμια ναυτιλία. Το μεγαλύτερο και καλύτερο ναυπηγείο στην Ανατολική Μεσόγειο, με τεράστια προστιθέμενη αξία για την οικονομία μας (λόγω κομβικού σημείου, σε συνδυασμό με το λιμάνι του Πειραιά και τη λοιπή ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη).
Όλα τα κόμματα εξουσίας τοποθετούσαν επικεφαλής στα Ναυπηγεία, ανίδεους κομματικούς. Φυσικό επόμενο ήταν τα ναυπηγεία, να ακολουθήσουν πορεία απαξίωσης, όπως όλες οι εταιρείες που έμπαιναν επικεφαλής αποτυχημένα κομματικά παιδιά.
Ο κ. Τσοχατζόπουλος, παρήγγειλε πριν από το 2000 τα περιβόητα γερμανικά υποβρύχια στη γερμανική HDW. Όπως ήταν φυσικό τα υποβρύχια υπερτιμολογήθηκαν, ενώ οι υπουργοί ασελγούσαν με τις κατά καιρούς συμφωνίες που έκαναν.
Ενδεικτικό της κάκιστης αυτής συμφωνίας, αλλά και τραγικό επίσης είναι, ότι η Ελλάδα παρήγγειλε τέσσερα γερμανικά υποβρύχια στους Γερμανούς (ιδιοκτήτες των ναυπηγείων τότε), έχει πληρώσει μέχρι σήμερα περισσότερα από 2,5 δισ. ευρώ και έχει παραλάβει μόνο ένα.
Το 2010, όταν πωλήθηκε το 75% των μετοχών των Ελληνικών Ναυπηγείων από τη γερμανική ThyssenKrupp στην Privinvest του Ισκαντάρ Σάφα, το νέο ιδιοκτησιακό σχήμα αλλά και η κυβέρνηση, υπόσχονταν αναθέσεις έργου από χώρες του εξωτερικού που θα εξασφάλιζαν τη βιωσιμότητα των ναυπηγείων.
Η πώληση των Ναυπηγείων στον Άραβα Ισκαντάρ Σάφα έγινε επί υπουργίας Εθνικής Άμυνας κ. Βενιζέλου. Όλοι θυμόμαστε τις στομφώδεις δηλώσεις και τα θριαμβευτικά ταξίδια του κ.Βενιζελου στο Abu Dhabi, όπου (sic) δεν συναντήθηκε με τον αντίστοιχο Υπουργό Άμυνας (ως είθισται), αλλά με τον Ισκαντάρ Σάφα, σε ρόλο ‘’Υπουργού μεσάζοντος’’.
Βέβαια, πριν απ αυτόν είχε πάει σε ρόλο ‘’αδελφού - πρωθυπουργού μεσάζοντος’’, ο Νίκος Παπανδρέου, ως προπομπός της ‘’πομπώδους συμφωνίας’’.
Η μεταβίβαση του 75% των μετοχών των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στην εταιρία του Ισκαντάρ Σάφα επικυρώθηκε με νόμο από τη Βουλή το φθινόπωρο του 2010. Βάσει της συμφωνίας, τα Ναυπηγεία για τα επόμενα 15 χρόνια θα είχαν αποκλειστικά στρατιωτικό χαρακτήρα.
Μαζί με τα ναυπηγεία ο Σαφα, έλαβε ως κίνητρο από τον κ. Ευ. Βενιζέλο, παραγγελία για άλλα δύο υποβρύχια, τα οποία κόστιζαν 1,2 δις περίπου.
Μία απόφαση την οποία ο γράφων, είχε αρνηθεί ως μέλος του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου, με το αιτιολογικό ότι δεν μπορείς να κάνεις οικονομίες από παντού, να κόβεις μισθούς και συντάξεις και από την άλλη να παραγγέλνεις δυο υποβρύχια αξίας 1,2 δις (που με τις συνακόλουθες συμφωνίες έφτανε σε κόστος 1,6 δις, χωρίς να υπολογίζουμε κόστος οπλικών συστημάτων, τορπιλών κλπ).
Άξιο να αναφερθεί είναι, ότι προς τιμήν τους οι περισσότεροι Ναύαρχοι (με Ν κεφαλαίο) του ΑΝΣ, αρνήθηκαν να επικυρώσουν τη απαράδεκτη οικονομική συμφωνία που έφερε ο κος Βενιζέλος για να περάσει και η οποία προέβλεπε να έχει δοθεί το 80% των χρημάτων μπροστά, χωρίς να έχει παραδοθεί στην ουσία κανένα Υποβρύχιο.
Την συμφωνία αυτή που δεν αποδέχθηκαν οι Ναύαρχοι (αυτοί που μετέπειτα κατηγορήθηκαν για δυνάμει στασιαστές από τον τότε Πρωθυπουργό αλλά και τον υπουργός άμυνας κ. Μπεγλίτη με υπέρτατη φαυλότητα και ανευθυνότητα), την επικύρωσε η αρμόδια επιτροπή της Βουλής.
Ο κ. Βενιζέλος θριαμβολογούσε τότε για τη «σωτήρια λύση» και αντιμετώπιζε απαξιωτικά όποιον «τολμούσε» να αμφισβητήσει τη λύση που είχε προωθήσει.
Το υπουργείο σήμερα επικαλείται την καθυστέρηση στην πρόοδο των εργασιών για τη ναυπήγηση των τριών υποβρυχίων 214 , τύπου «Παπανικολής».
Η διοίκηση των ναυπηγείων επικαλείται το χρονοδιάγραμμα πληρωμών που προβλέπεται στη σύμβαση/νόμο 3885/2010, σύμφωνα με τον οποίο η αποπληρωμή των τριών υποβρυχίων καθώς και των δύο νέων που θα ναυπηγηθούν, δεν εξαρτάται από την πρόοδο των εργασιών αλλά από συγκεκριμένα χρονικά ορόσημα ( όπως είπαμε πιο πάνω).
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου ισχυρίζεται ότι μπορεί να υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα πληρωμών, ωστόσο δε νοείται πληρωμή χωρίς να προχωρά το κατασκευαστικό έργο
Η ιδιοκτησία των Ελληνικών Ναυπηγείων απείλησε ότι θα αποχωρήσει ή θα οδηγήσει τους περίπου 1200 εργαζομένους σε καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας.
Ο Άραβας ιδιοκτήτης Ισκαντάρ Σάφα, επέβαλε από τον Απρίλιο του 2012 μία ημέρα εργασίας στους εργαζομένους. Ταυτόχρονα απειλεί με αποχώρηση αν δεν λάβει νέα προγράμματα ναυπήγησης πλοίων ή τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ του Πολεμικού Ναυτικού.
Σήμερα πληρώνουμε τα σπασμένα αυτής της κάκιστης συμφωνίας.
Και οι εργαζόμενοι είναι για μία ακόμη φορά τα εξιλαστήρια θύματα μίας εγκληματικής πολιτικής που ακολούθησαν όλα τα κόμματα διακυβέρνησης για πολλά χρόνια.
Στέλιος Φενέκος
